مقاله پژوهشی
روانشناسی فناوری آموزش
علیرضا محمود آبادی؛ هادی ندیمی
چکیده
بسیاری از فارغالتحصیلان دانشگاهها، در حوزه کاری خود موفق عمل نمیکنند؛ که یکی از دلایل آن نداشتن انگیزه تحصیلی و رضایت دانشجویان از شیوههای تدریس، در دوران تحصیل آنهاست. بنابراین یافتن راهکارهای مؤثر در جهت افزایش انگیزه تحصیلی و رضایت دانشجویان از شیوههای تدریس از مهمترین اولویتهای آموزشی به شمار میآید. هدف ...
بیشتر
بسیاری از فارغالتحصیلان دانشگاهها، در حوزه کاری خود موفق عمل نمیکنند؛ که یکی از دلایل آن نداشتن انگیزه تحصیلی و رضایت دانشجویان از شیوههای تدریس، در دوران تحصیل آنهاست. بنابراین یافتن راهکارهای مؤثر در جهت افزایش انگیزه تحصیلی و رضایت دانشجویان از شیوههای تدریس از مهمترین اولویتهای آموزشی به شمار میآید. هدف از انجام این تحقیق تعیین تأثیر استفاده از قابلیتهای ابزار کاریکاتور در آموزش بر انگیزه تحصیلی و رضایت دانشجویان از شیوه تدریس بود. بنابراین، دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز یزد به عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. 19 دانشجو در برنامه یادگیری به کمک کاریکاتور از طریق پاورپوینت و درسنامه و 18 دانشجو در برنامه آموزش مبتنی بر سخنرانی شرکت کردند و درس «ایستایی» موضوع «مقاومت سازههای فلزی» با دو رویکرد آموزشی مورد نظر به اجرا درآمد. تخصیص کلاسها به برنامههای آموزشی به صورت تصادفی انجام شد. دادهها با استفاده از فرم کوتاه شده پرسشنامه استاندارد انگیزه تحصیلی مک اینرنی و سینکلایر در مراحل پیش از آزمون و پس از آزمون جمعآوری شد. همچنین چند پرسش مستقیم از دانشجویان در مورد رضایت کلی از برنامههای آموزشی، بعد از اجرای برنامهها در گروهها جمعآوری شد و با استفاده از آزمونهای تی، ویل کاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که در مقایسه با آموزش به روش سخنرانی، آموزش به کمک تصاویر کاریکاتوری موجب افزایش انگیزه تحصیلی و رضایت دانشجویان از روش تدریس گردید.
مقاله پژوهشی
محیط های یادگیری مبتنی بر فناوری
محمودرضا ثقفی
چکیده
امروزه توجه روز افزونی به رویکرد ساختارگرا در یادگیری و یاددهی به منظور پاسخ گویی به تغییرات و چالشهای پیش روی آموزش عالی وجود دارد. رویکردی که به طور خاص متناسب با آموزش معماری و شیوه یاددهی1 کارگاه طراحی است. در حالیکه کارگاههای طراحی، محیط آموزشی ایدهالی برای رشتههای مبتنی بر حل مسأله2 هستند، تعداد کمی تحقیق کیفی ...
بیشتر
امروزه توجه روز افزونی به رویکرد ساختارگرا در یادگیری و یاددهی به منظور پاسخ گویی به تغییرات و چالشهای پیش روی آموزش عالی وجود دارد. رویکردی که به طور خاص متناسب با آموزش معماری و شیوه یاددهی1 کارگاه طراحی است. در حالیکه کارگاههای طراحی، محیط آموزشی ایدهالی برای رشتههای مبتنی بر حل مسأله2 هستند، تعداد کمی تحقیق کیفی جامع درباره آنها انجام شده است. این پژوهش با اتخاذ رویکردی جامع و کیفی و کاربرد روش نظریه زمینهگرا3 به این نیاز پاسخ میدهد. هدف پژوهش، کنکاش در یافتن مزایا و محدودیتهای هر یک از کارگاههای آموزش طراحی حضوری4 و مجازی5 است تا به ترکیب بهینه یک محیط مرکب6 به منظور ایجاد حداکثر زمینه یادگیری، دست یابد. نتیجه اصلی یک مدل مرکب چند بعدی جامع است، که انعطاف پذیری لازم را برای انطباق با محیطهای مختلف و تسهیل یادگیری ساختارگرا7 از طریق خود- تعیینی8، خود- تدبیری9، و شخصی سازی محیط یادگیری دارد. این مدل مرکب در ترم بهار ۱۳۹۲ در کارگاه طراحی معماری ۳ دانشگاه هنر اصفهان تست شد. نگارنده به عنوان مشاهدهگر فعال در کلیه جلسات حضور داشت و دانشجویان در انتهای ترم به بیان مزایا و محدودیتهای این مدل در قالب مباحثه گروهی پرداختند. دسترسی تمام وقت به کارگاه تحت وب و آرشیو فرآیند طراحی از مزایا، و مشکلات فنی اینترنتی و مشارکت مجازی محدود مهمترین محدودیتهای این تجربه بودند.
مقاله پژوهشی
روباتیک آموزشی
سمیه حسین خانی؛ محمدرضا ارباب تفتی؛ غلامحسن پایگانه
چکیده
در این مقاله به ارائه یک نرمافزار جهت آموزش الفبا و اشکال به دانشآموزان نابینا از طریق یک ربات هپتیکی(فنتوم) پرداخته شده است. با استفاده از این فناوری مربی میتواند با فشردن کلیدهای تعریف شدهای از صفحه کلید، حروف و اشکال مختلف را روی یک لوح مجازی ایجاد کند. پس از ایجاد هر حرف یا شکل کاربر نابینا قادر است، از طریق ربات هپتیکی ...
بیشتر
در این مقاله به ارائه یک نرمافزار جهت آموزش الفبا و اشکال به دانشآموزان نابینا از طریق یک ربات هپتیکی(فنتوم) پرداخته شده است. با استفاده از این فناوری مربی میتواند با فشردن کلیدهای تعریف شدهای از صفحه کلید، حروف و اشکال مختلف را روی یک لوح مجازی ایجاد کند. پس از ایجاد هر حرف یا شکل کاربر نابینا قادر است، از طریق ربات هپتیکی و به کمک نیروی ایجاد شده در آن، سطح لوح و حروف و اشکال را احساس کرده و در مسیر حروف و یا اشکال حرکت کند. این روش بر روی تعدادی از دانشآموز یک مدرسه نابینایان آزموده شده و نتایج آن در مقاله گزارش داده شده است. نتایج نشان دهنده سودمندی محیط مجازی به عنوان یک وسیله کمک آموزشی نابینایان از نظر هزینه و زمان یادگیری است. به طوری که نتایج نشان میدهد یک دانشآموزان نابینا با بهره هوشی متوسط حداکثر با 15 مرتبه تکرار روی لوح مجازی، به طریقه رسم شکل یا حرف پی برده و پس از آن قادر است با قلم آن حرف یا شکل را روی کاغذ ترسیم کند.
مقاله پژوهشی
آموزش الکترونیکی- مجازی
مهدیه رضائی؛ سید محمد شبیری
چکیده
هدف پژوهش حاضر آشنایی با آگاهی، نگرش و رفتارهای زیستمحیطی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان مرکزی و بررسی میزان تأثیر کاربرد فناوریهای وایبر، لاین و اینستاگرام بر این متغیرهاست. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها، توصیفی از نوع پیمایشی است. در این پژوهش جامعه آماری عبارت بود از 26701 نفر دانشجویان ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر آشنایی با آگاهی، نگرش و رفتارهای زیستمحیطی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان مرکزی و بررسی میزان تأثیر کاربرد فناوریهای وایبر، لاین و اینستاگرام بر این متغیرهاست. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری دادهها، توصیفی از نوع پیمایشی است. در این پژوهش جامعه آماری عبارت بود از 26701 نفر دانشجویان دانشگاه پیام نور استان مرکزی که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 377 نمونه از آنها به صورت تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامهای در پنج بخش است، که قبل از اجرا برای افزایش روایی و اعتبار آن به صورت آزمایشی به اجرا در آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونt مستقل در مورد تاثیر استفاده از وایبر ، لاین و اینستاگرام بر متغیرهای وابسته پژوهش(آگاهی، نگرش و رفتار زیستمحیطی) و آزمون پیرسون برای بررسی تأثیر برآیند استفاده از ۳ نرمافزار مورد مطالعه بر متغیرهای وابسته و از طریق نرمافزار spss انجام شد. بر اساس یافتههای این پژوهش، نگرش و رفتار دانشجویان نسبت به آگاهی آنان سطح بالاتری را نشان داد و ارتباط معنی داری بین استفاده از نرمافزارهای وایبر، لاین ، اینستاگرام با آگاهی، نگرش و رفتارهای زیستمحیطی دانشجویان به دست نیامد.
مقاله پژوهشی
روانشناسی فناوری آموزش
راضیه شیخ الاسلامی؛ مهدی محمدی؛ رضا ناصری جهرمی؛ مجید کوثری
چکیده
هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی، یادگیری خود تنظیم و دستاوردهای تحصیل بود. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال آخر (نیمسال هشتم مقطع کارشناسی و نیمسال سوم مقطع کارشناسی ارشد) در سال تحصیلی 91- 92 دانشگاه شیراز بوده است. نمونه ای با حجم 235 نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشهای مرحلهای ...
بیشتر
هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی، یادگیری خود تنظیم و دستاوردهای تحصیل بود. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال آخر (نیمسال هشتم مقطع کارشناسی و نیمسال سوم مقطع کارشناسی ارشد) در سال تحصیلی 91- 92 دانشگاه شیراز بوده است. نمونه ای با حجم 235 نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشهای مرحلهای انتخاب شد. از بین هر یک از دانشکدههای فنی و مهندسی، هنر و معماری، علوم انسانی و علوم پایه دو کلاس کارشناسی و دو کلاس کارشناسی ارشد به صورت تصادفی انتخاب گردیدند و تمامی دانشجویان این کلاسها مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (زاژاکووا، لینچ و اسپنشاد، 2005)، پرسشنامه یادگیری خودتنظیم (پینتریچ و دی گروت، 1990) و پرسشنامه محقق ساخته دستاوردهای تحصیلی دانشجویان بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع گردید. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که: 1- خودکارآمدی تحصیلی پیش بینی کننده مثبت و معنی دار دستاوردهای تحصیلی دانشجویان است. 2- خودکارآمدی تحصیلی پیش بینی کننده مثبت و معنی دار یادگیری خودتنظیم است. 3- یادگیری خود تنظیم با کنترل خودکارآمدی تحصیلی، پیش بینی کننده مثبت و معنی دار دستاوردهای تحصیلی دانشجویان است. 4- یادگیری خود تنظیم نقش واسطهای در ارتباط بین خودکارآمدی تحصیلی و دستاوردهای تحصیلی دانشجویان دارد.
مقاله پژوهشی
آموزش الکترونیکی- مجازی
مهدی رجبی خوزانی؛ زهرا دریکوندی؛ حمید رضاییان
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر دورههای آموزشی فناوری اطلاعات و ارتباطات بر روی خلاقیت کارآموزان فنیوحرفهای شهر اصفهان انجام گرفته است. روش پژوهش به صورت شبهآزمایشی بر روی کارآموزان این مرکز است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارآموزانی است، که به مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات فنیوحرفهای شهر اصفهان مراجعه میکردند. ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر دورههای آموزشی فناوری اطلاعات و ارتباطات بر روی خلاقیت کارآموزان فنیوحرفهای شهر اصفهان انجام گرفته است. روش پژوهش به صورت شبهآزمایشی بر روی کارآموزان این مرکز است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارآموزانی است، که به مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات فنیوحرفهای شهر اصفهان مراجعه میکردند. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 110 نفر بود، که از این تعداد 57 نفر در گروه آزمایش و 53 نفر در گروه گواه بودند که از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب شدهاند. ابزار گردآوری دادهها در این پژوهش، آزمون ماتریسهای پیشرونده هوش ریون جهت همگونی گروههای آزمایشی و گواه و آزمون خلاقیت عابدی که چهار خرده آزمون سیالی، بسط، ابتکار و انعطافپذیری را در بر میگیرد؛ جهت مقایسه دو گروه خلاقیت در پیشآزمون و پسآزمون مورد استفاده قرار گرفت. بررسی و تحلیل آزمون فرضیههای پژوهش، با استفاده از تحلیل کوواریانس با سطح معنی داری 05/0 >P انجام شد. نتایج پژوهش در دو مؤلفهی سیالی و بسط معنادار نبود اما در دو مؤلفهی ابتکار و انعطافپذیری معنادار بود. همچنین نتایج پژوهش در نمره کل خلاقیت (مجموع خرده آزمونها) معنادار بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که دورههای آموزشی فناوری اطلاعات و ارتباطات بر روی خلاقیت کارآموزان مرکز فنی حرفهای شهر اصفهان تأثیری مثبت داشته است.
مقاله پژوهشی
محیط های یادگیری مبتنی بر فناوری
مهرانگیز علی نژاد؛ نسیم سعید
چکیده
چند سالی است که نهضت هوشمندسازی مدارس در ایران آغاز شده است و با توجه به آمار و ارقام اعلام شده، این امر با سرعت و به طور وسیعی در سطح کشور در حال گسترش است. با توجه به اینکه فناوری به خودی خود توانایی یادگیری دانشآموزان را افزایش نمیدهد و برای ایجاد محیطی که یادگیری دانشآموزان را تقویت کند، شرایطی لازم است؛ بر این اساس هدف این ...
بیشتر
چند سالی است که نهضت هوشمندسازی مدارس در ایران آغاز شده است و با توجه به آمار و ارقام اعلام شده، این امر با سرعت و به طور وسیعی در سطح کشور در حال گسترش است. با توجه به اینکه فناوری به خودی خود توانایی یادگیری دانشآموزان را افزایش نمیدهد و برای ایجاد محیطی که یادگیری دانشآموزان را تقویت کند، شرایطی لازم است؛ بر این اساس هدف این پژوهش بررسی رابطه تعامل، یادگیری خودتنظیمی با رضایتمندی از تحصیل در مدارس هوشمند تهران با روش توصیفی - همبستگی و به وسیله پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری (2000) و نمونه (251 نفر) این پژوهش، شامل دانشآموزان مدارس تمام هوشمند شهر تهران است. سؤال اصلی این پژوهش عبارت است از: سهم هریک از متغیرهای یادگیرنده-یادگیرنده، یادگیرنده-یاددهنده، یادگیرنده- محتوا و یادگیری خودتنظیمی در پیش بینی نمره رضایتمندی دانش آموزان، چقدر است؟تحلیل دادههای پژوهش با استفاده از آزمون رگرسیون خطی چندگانه، مشخص کرد که: دو متغیرِ تعاملِ یادگیرنده-یاددهنده و یادگیری خودتنظیمی، به صورت مثبت و معناداری توانستند متغیر رضایتمندی از تحصیل را پیش‌بینی کنند و سهم متغیر تعاملِ یادگیرنده-یاددهنده در تبیین رضایتمندیِ از تحصیلیِ دانشآموزان بیشتر از یادگیری خودتنظیمی بوده است و از بین خرده مقیاسهای تعامل، خرده مقیاس یادگیرنده- محتوا با میانگین 44/2 دارای بیشترین میانگین نسبت به سایر خرده مقیاسهای تعامل است.
