فناوری آموزش- دوره متوسطه
طاهره شاه جعفری؛ حسین ابراهیم آبادی؛ عیسی ابراهیم زاده؛ محمد هاشم رضایی
چکیده
این پژوهش، طراحی الگوی برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی را برای دانشآموزان سال سوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران در سال92-1391مورد بررسی قرار داده است. در این چهارچوب مؤلفههای اصلی الگو به منظور تعیین نیازها وعوامل اصلی تعیینکنندة برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی، شناسایی و روابط بین آنها مورد مطالعه و بررسی قرار ...
بیشتر
این پژوهش، طراحی الگوی برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی را برای دانشآموزان سال سوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران در سال92-1391مورد بررسی قرار داده است. در این چهارچوب مؤلفههای اصلی الگو به منظور تعیین نیازها وعوامل اصلی تعیینکنندة برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی، شناسایی و روابط بین آنها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. بدین منظور از پرسشنامة محققساخته برای دانش آموزان و مصاحبة نیمهساختاریافته با مدیران و معلمان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت استفاده گردید. داده‌های استخراج شده از پرسشنامهها و نیز مصاحبه با متخصصان و صاحب‌نظران در حوزههای برنامهریزی درسی، تکنولوژی آموزشی و فناوری اطلاعات و ارتباطات با استفاده از دو نرم افزار SPSS و اموس AMOS مورد پردازش و تجزیه و تحلیل قرار گرفته و به این ترتیب الگوی مفهومی "برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی" تأیید شد. با توجه به نیازسنجی انجام شده، مؤلفههای الگوی برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی، به دو دستة متغیر برونزاد «دانش و مهارت» و هفت متغیر درونزاد «فردی-اجتماعی»، «کسب اطلاعات»، «استفادة فوق برنامه»، «دسترسی به اطلاعات و منابع»، «فراغتی»، «محل برنامههای پس از مدرسه» و «ویژگیهای شبکه» تقسیم شدند. در نهایت نتایجنشان داد کهدو مؤلفة "ویژگیهای فردی – اجتماعی" و "محل برنامههای پس از مدرسه" بیشترین اثرات را به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر الگوی برنامههای پس از مدرسه در فضای مجازی دارند. همچنین علاوه برشناسایی مؤلفههای اصلی برنامههای پس از مدرسه و بررسی میزان تأثیرات هر کدام، علل و ضرورت این برنامهها بر اساس نتایج کمی و کیفی به دست آمده مورد بررسی قرار گرفته است.
فناوری آموزش- ارزشیابی و آزمون سازی
محمد علی جوادی بورا؛ عیسی ابراهیم زاده؛ مهران فرج اللهی؛ محمد رضا سرمدی
چکیده
چکیده: یکی از حساس‌ترین مراحل برنامهریزی آموزشی ارزیابی میزان تحقق اهداف آموزشی است. شناسایی این میزان نیازمند ابزاری است که به وسیله آن کیفیت دورههای آموزشی با آن سنجیده شود. عدم وجود این ابزار باعث تصورات و برداشت‌های نابه‌جا از نظام آموزشی می‌شود. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی کیفیت نظام آموزش از راه ...
بیشتر
چکیده: یکی از حساس‌ترین مراحل برنامهریزی آموزشی ارزیابی میزان تحقق اهداف آموزشی است. شناسایی این میزان نیازمند ابزاری است که به وسیله آن کیفیت دورههای آموزشی با آن سنجیده شود. عدم وجود این ابزار باعث تصورات و برداشت‌های نابه‌جا از نظام آموزشی می‌شود. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی کیفیت نظام آموزش از راه دور به منظور ارائه مدل در دانشگاه پیام نور ایران است. این پژوهش از نوع توصیفی است که با روش پیماشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 1217 نفر از استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی بودند. از میان آنها 119 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب شدند و به پرسشنامه محقق ساخته پاسخ دادند. برای تعیین روایی و پایایی پرسشنامه به ترتیب از نظرات متخصصان علوم تربیتی و برنامهریزی آموزش از دور و آلفای کران باخ استفاده شده است. پاسخ‌های استادان و دانشجویان پس از جمع‌آوری با استفاده از فنون آمار توصیفی و استنباطی و به‌کارگیری نرم افزارLisrel,spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که کیفیت خدمات ارائه شده در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور در شاخص‌های ساختار برنامه درسی با میانگین (42/12) حمایت‌های دانشجویی (68/12) در حد متوسط ولی در شاخص پشتیبانی از اعضای هیأت علمی (89/7) ضعیف (پایین‌تر از حد انتظار) بوده است. همچنین مقدار شاخص‌های برازندگی (97/0CFI=) و (085/0RMSEA=) نشان دهنده مناسب بودن مدل است. به عبارت دیگر می‌توان از این مدل به عنوان معیاری برای ارزیابی کیفیت خدمات ارائه شده در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی که مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات هستند نیز استفاده کرد.
آموزش الکترونیکی- مجازی
هاشم فردانش؛ عیسی ابراهیم زاده؛ محمدرضا سرمدی؛ صغرا عمرانی
چکیده
آموزش یکی از ارکان اساسی توسعه توانمندی‌ها، مهارت‌ها و شایستگی‌ها در بخش‌های مختلف جامعه است. نتایج حاصل از مطالعات آموزش الکترونیکی در مقایسه با روش‌های آموزش مرسوم به اساتید و دست‌اندرکاران آموزش در رابطه با تدوین، تولید و اجرای دورههای آموزشی مناسب برای یادگیرندگان یاری می‌رساند. هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر دو روش آموزش ...
بیشتر
آموزش یکی از ارکان اساسی توسعه توانمندی‌ها، مهارت‌ها و شایستگی‌ها در بخش‌های مختلف جامعه است. نتایج حاصل از مطالعات آموزش الکترونیکی در مقایسه با روش‌های آموزش مرسوم به اساتید و دست‌اندرکاران آموزش در رابطه با تدوین، تولید و اجرای دورههای آموزشی مناسب برای یادگیرندگان یاری می‌رساند. هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر دو روش آموزش مرسوم(مبتنی بر سخنرانی) و روش آموزش الکترونیکی با استفاده از الگوها، راهبردها و فنون طراحی آموزشی بر میزان یادگیری و انگیزش پزشکان و دستیاران در خصوص مبحث نارسایی حاد تنفسی بود.در این مطالعه نیمه آزمایشی 60 پزشک عمومی و دستیار به روش نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه 30 نفری تحت آموزش با دوره مبتنی بر دو روش آموزشی بررسی شدند. محتوای یادگیری در گروه اول براساس برنامههای مدون آموزش مداوم مرسوم بود و محتوای یادگیری الکترونیکی در گروه دوم براساس همان برنامهها با تلفیق الگوهای طراحی آموزشی به صورت یادگیری الکترونیکی تولید شد. داده‌ها توسط پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پرسشنامه سنجش انگیزش جمع‌آوری شد.مقایسه نمره پیش‌آزمون و پس‌آزمون پزشکان شرکت‌کننده تفاوت معناداری نداشت(05/0<P). اما مقایسه میزان انگیزش پزشکان پس از اتمام برنامههای آموزشی در دو گروه تفاوت معناداری داشت(05/0>P).نتایج به دست آمده از پژوهش حاکی از ارتباط معنادار بکارگیری راهبردها و فنون طراحی آموزشی با افزایش انگیزش شرکت‌کنندگان در آموزش مداوم الکترونیکی جامعه پزشکی بود.
فناوری آموزش- تربیت معلم
فروزان ده باشی شریف؛ بهمن زندی؛ عیسی ابراهیم زاده؛ سید محمد ضیاءحسینی؛ احمد علی پور
چکیده
: آشنایی مدرسان زبان خارجی با کاربرد فناوری اطلاعات در آموزش زبان میتواند نقش بزرگی در بهبود آموزش زبان خارجی در سطح دانشگاههای کشور ایفا کند. در مقاله حاضر میزان شناخت مدرسان آموزش زبان خارجی، در استفاده از فناوری اطلاعات در رشته آموزشی خود، دیدگاه آنها نسبت به امکانات موجود در محل خدمتشان و میزان آمادگی ذهنی استادان زبان برای ...
بیشتر
: آشنایی مدرسان زبان خارجی با کاربرد فناوری اطلاعات در آموزش زبان میتواند نقش بزرگی در بهبود آموزش زبان خارجی در سطح دانشگاههای کشور ایفا کند. در مقاله حاضر میزان شناخت مدرسان آموزش زبان خارجی، در استفاده از فناوری اطلاعات در رشته آموزشی خود، دیدگاه آنها نسبت به امکانات موجود در محل خدمتشان و میزان آمادگی ذهنی استادان زبان برای شرکت در دورههای آموزش الکترونیکی با در نظر گرفتن متغیرهایی مانند سن، جنسیت، مرتبه علمی و نوع تدریس: (الکترونیکی (برخط) و سنتی) با استفاده از روش تحقیق توصیفی و پیمایشی مورد بررسی قرار گرفت. 68 نفر از مدرسان آموزش زبانهای انگلیسی، فرانسه، آلمانی و فارسی به غیر فارسی زبانان از 7 دانشگاه سنتی و مجازی در این پژوهش شرکت نمودند. پس از پردازش اطلاعات حاصل از پرسشنامهها؛ مشخص شد که اگرچه با افزایش سطح مرتبه علمی و ارتقای مقطع تدریس مدرسان زبان، میزان آمادگی آنها برای گذار از آموزش سنتی به آموزش الکترونیکی بیشتر بود؛ ولی اکثریت مدرسان زبان خارجی نه تنها شناخت مناسبی از کاربرد ابزارها و راهبردهای مبتنی بر فناوری رشته خود نداشتند؛ بلکه باید تقریباً در تمام زمینههای وابسته به تدریس مبتنی بر آموزش الکترونیکی، تعلیم میدیدند. با توجه به اهمیت آشنایی مدرسان زبان با ابزارها و راهبردهای الکترونیکی در تدریس مؤثر زبان خارجی، برنامهریزی در زمینه تدوین الگویی مناسب برای تربیت مدرس آموزش زبان به شیوه الکترونیکی، در سطح کلان در کشور ضروری به نظر میرسد.
آموزش الکترونیکی- مجازی
سید مجید عبداللهی؛ بی بی عشرت زمانی؛ عیسی ابراهیم زاده؛ بهمن زندی؛ حسین زارع
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی دیدگاه اساتید و مدیران مسئول برگزاری دورههای آموزش مجازی در دانشگاه اصفهان، در رابطه با موانع مشارکت استادان در این دوره‌ها می‌باشد. هدف دیگر پژوهش، بررسی روابط احتمالی موجود بین موانع با یکدیگر است. نوع پژوهش کمی- کیفی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق، الگویی مفهومی برای ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی دیدگاه اساتید و مدیران مسئول برگزاری دورههای آموزش مجازی در دانشگاه اصفهان، در رابطه با موانع مشارکت استادان در این دوره‌ها می‌باشد. هدف دیگر پژوهش، بررسی روابط احتمالی موجود بین موانع با یکدیگر است. نوع پژوهش کمی- کیفی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق، الگویی مفهومی برای دسته‌بندی موانع مشارکت اساتید پیشنهاد شد و موانع در سه گروه موانع شخصی، نگرشی و زمینه‌ای طبقه‌بندی گردید. سپس براساس این الگو، پرسشنامه‌ای محقق ساخته تهیه شده و در بین یک نمونه 50 نفری از اساتید گروه‌های آموزشی ارائه‌دهنده آموزش برخط در دانشگاه اصفهان که به روش تمام‌شماری انتخاب شده بودند توزیع گردید. رتبه‌بندی موانع بر اساس آزمون فریدمن نشان داد از دیدگاه استادان، بازدارندههای زمینه‌ای بیشترین میزان بازدارندگی را در رابطه با مشارکت اساتید در آموزش مجازی دارند. همچنین آزمون همبستگی بیانگر وجود رابطه معنی‌دار مستقیم موانع با یکدیگر بود. در قسمت کیفی تحقیق نیز، محققان با 5 نفر از مسئولان برگزاری دوره‌ها در دانشگاه اصفهان مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته‌ای را بر اساس الگوی پیشنهادی انجام دادند. پس از جمع‌آوری اطلاعات، تحلیل یافته‌ها با استفاده از کدبندی و مقوله‌سازی صحبت‌های مصاحبه‌شوندگان انجام شد. مقایسه‌ی تطبیقی یافته‌ها بیانگر آن بود که وجود بازدارندههای زمینه‌ای سبب تشدید تأثیر بازدارندههای نگرشی و شخصی بر کاهش مشارکت استادان می‌شود.
