آموزش الکترونیکی- مجازی
مهدی قربانخانی؛ کیوان صالحی
چکیده
استادان و مربیان از ارکان اصلی فرآیند یاددهی ـ یادگیری هستند که نقش انکارناپذیری در کیفیت‌زایی یا کیفیت‌زدایی نظام آموزشی ایفا می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ویژگی‌های استادان موفق در نظام آموزش مجازی انجام‌شده است. بدین‌منظور از روش پدیدارشناسی برای شناسایی و بازنمایی عمق پدیده موردبررسی، استفاده شد. داده‌ها با استفاده ...
بیشتر
استادان و مربیان از ارکان اصلی فرآیند یاددهی ـ یادگیری هستند که نقش انکارناپذیری در کیفیت‌زایی یا کیفیت‌زدایی نظام آموزشی ایفا می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ویژگی‌های استادان موفق در نظام آموزش مجازی انجام‌شده است. بدین‌منظور از روش پدیدارشناسی برای شناسایی و بازنمایی عمق پدیده موردبررسی، استفاده شد. داده‌ها با استفاده از 14مصاحبه عمیق نیمهساختاریافته با دانشجویان و استادان دورههای مجازی دانشگاه تهران گردآوری شد. تحلیل داده‌ها مبتنی بر راهبرد هفت مرحلهای کُلایزی انجام شد. تحلیل مصاحبهها، منجر به شناسایی و دستهبندی 4 مقولة اصلی شامل مهارتهای الکترونیکی، ویژگی‌های آموزشی، ویژگی‌های پژوهشی و ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری گردید. یافتهها نشانداد تدریس اثربخش در آموزش مجازی، مستلزم توانمندیهای بیشتری نسبت به تدریس در دورههای حضوری است که به نظر میرسد این مهم، با ذهنیت موجود در استادان دانشگاهی و بهویژه متولیان نظام آموزش مجازی در دانشگاهها، ناهمخوان است. بررسی وضعیت فعلی، وجود شکاف عمیق بین کیفیت مدرسان مورداستفاده در این دورهها، با وضعیت موردنیاز، را آشکار ساخت.
