ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش کیفیت برنامه‌ درسی آموزش مجازی دوره ابتدایی در نظام آموزشی ایران

منصوری, سیروس; طالب بیگی, مژگان

doi:10.22061/tej.2023.9758.2903

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

https://doi.org/10.22061/tej.2023.9758.2903

چکیده

پیشینه و اهداف: آموزشهای مجازی، به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیر از آموزشهای امروزی، شناخته‌شده‌است؛ لذا، سنجش مستمر کیفیت این آموزشها به‌عنوان یکی از رسالتهای اساسی نظام آموزشی، است و وجود یک ابزار معتبر برای سنجش این آموزش‌ها، ضروری است. از طرف دیگر، در حوزه برنامهدرسی آموزش مجازی، ابزاری که بتواند تمام ابعاد عناصر برنامه درسی آموزش ابتدایی را مورد سنجش قرار دهد، ساخته نشده است. بههمین دلیل، ساخت یک ابزار معتبر ضروری به نظر میرسد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش کیفیت برنامه ‌درسی آموزش مجازی دوره ابتدایی در نظام آموزشی ایران بود.
روش‌ها:‌ طرح پژوهش، ترکیبی به‌منظور ساخت ابزار سنجش کیفیت برنامه ‌درسی آموزش مجازی دوره ابتدایی بود. در بخش اول از روش تحلیل محتوا و در بخش دوم، روش پیمایش استفاده شد. مشارکت‌کنندگان در بخش روایی محتوایی، 12 صاحبنظر در حوزه آموزش مجازی و در بخش روایی سازه شامل 217 معلم ابتدایی استان مرکزی بودند که بخش اول با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و در بخش دوم، با روش نمونهگیری طبقهای تصادفی، گروهی انتخاب شدند. به‌منظور تحلیل داده‌ها، از شاخص روایی محتوایی لاوشه، تحلیل عاملی تأییدی و ضریب همبستگی گویه‌ها استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و SMART PLS قرار گرفتند.
یافته‌ها: با بررسی اسناد بالادستی شامل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و سند برنامه درسی ملی، راهنمای تدریس معلمان در کتابهای درسی دوره ابتدایی منتشر شده در وزارت آموزش و پرورش و پژوهشهای حوزه آموزش مجازی 51 نشانگر (گویه) در قالب 4 مؤلفه اساسی در جهت سنجش برنامه درسی استخراج شد. سپس، با بررسی روایی محتوایی مقیاس با استفاده از شاخص روایی لاوشه، 48 گویه در قالب 4 مؤلفه هدف، محتوا، راهبردهای یاددهی-یادگیری و ارزشیابی به ترتیب با روایی 77/0، 95/0، 94/0 و 98/0 مشخص شدند. در مرحله بعد، به منظور بررسی روایی سازه مقیاس مورد نظر با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد که نتایج نشان داد که به جز یک گویه (گویه 42) بقیه گویه‌ها از بار عاملی مطلوبی برخوردار بودند و پس از اصلاح مدل( حدف گویه 42) ضرایب t همه گویهها در همه مؤلفهها بالاتر از 96/1 بود که نشان‌دهنده مطلوب بودن مدل اندازهگیری است. همچنین، میزان پایایی ترکیبی برای تمامی مؤلفهها بیشتر از مقدار 70/0 است که نشان از تأیید پایایی این متغیرها یا مقیاس‌ها دارد. میانگین واریانس استخراج شده که اعتبار همگرای هر مقیاس را میسنجد از 50/0 بالاتر است که نشان‌دهنده اعتبار همگراست. در مجموع، نتایج نشان از پایایی و اعتبارمؤلفههای مقیاس برنامهدرسی آموزش مجازی دارند و ابزار ساخته‌شده برای سنجش کیفیت آموزش مجازی شامل 47 گویه و در قالب چهار مؤلفه هدف، محتوا، راهبردهای یاددهی یادگیری و ارزشیابی طراحی شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه آموزشهای مجازی به‌عنوان بخش جداییناپذیر آموزش رسمی نظام آموزشی ایران در آمده است، و سنجش عناصر برنامهدرسی به‌منظور بهبود مستمر آموزش مجازی ضروری است؛ لذا برای سنجش کیفیت آموزشهای مجازی میتوان از این ابزار استفاده کرد. علاوه بر این، این ابزار به متولیان و سیاست‌گذاران آموزش مجازی کمک میکند تا براساس برنامهدرسی قصد شده، بسترهای مورد نیاز آموزش مجازی را فراهم سازند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فناوری آموزش- دوره ابتدایی

عنوان مقاله [English]

Construction and validation of the quality measurement scale of the virtual learning curriculum of elementary school in Iran's educational system

نویسندگان [English]

S. Mansoori
M. Talebbeygi

Department of Education, Faculty of Humanities, Arak University, Arak, Iran

چکیده [English]

Background and Objectives: Virtual learning has become an integral part of today's learning. Therefore, the continuous evaluation of the quality of these learnings is one of the basic missions of the educational system, and the existence of a valid tool to measure these learning is necessary. On the other hand, in the field of virtual education curriculum, a tool that can measure all aspects of elementary education curriculum elements has not been developed. Therefore, it seems necessary to build a reliable tool. According to this, the purpose of the current research was to construct and validate the quality assessment scale of the virtual education curriculum of elementary school in Iran's educational system.
Methods: The research design was a combination in order to make a tool for measuring the quality of the virtual education curriculum of the elementary school. The participants in the content validity section were 12 experts in the field of virtual education, and in the construct validity section, there were 217 elementary teachers from Central Province, who were selected by stratified random sampling method. In the first stage, by reviewing the upstream documents, curriculum guide, articles and studies in the field of virtual education indicators were abstracted and then validity and reliability were calculated. In order to analyze the data, content validity index of Lavshe, confirmatory factor analysis and correlation coefficient of the items were used. Data analysis was done using SPSS and SMART PLS software.
Findings:. In the first stage, 51 indicators (items) were extracted in the form of 4 basic components to measure the curriculum. Then, by checking the content validity of the scale using Lavshe's validity index, 48 items in the form of 4 components of goal, content, teaching-learning strategies and evaluation of learning with validity of 0.77, 0.95, 0.94 and 0.98, respectively, were identified. In the next step, in order to check the construct validity of the desired scale, confirmatory factor analysis was used, and the results showed that except for one item (item 42), the rest of the items had a favorable factor load and after modifying the model (item 42), the t coefficients of all items in all components were higher than 1.96, which indicated the suitability of the measurement model. Also, the combined reliability for all components was greater than 0.70, which indicated the reliability of these variables or scales. The average variance extracted, which measured the convergent validity of each scale, was higher than 0.50, which indicated convergent validity. In total, the results showed the reliability and validity of the components of the virtual education curriculum scale and the tool made to measure the quality of virtual education includes 48 items and was designed in the form of four components: goal, content, teaching, learning and evaluation strategies.
Conclusion: Considering that virtual learning has become an integral part of formal education in Iran's educational system, this tool can be used to measure the quality of these instructions. In addition, this tool helps the administrators and policy makers of virtual learning to provide the required platforms for virtual education based on the intended curriculum.

کلیدواژه‌ها [English]

Curriculum Quality
Virtual Learning
Tool Making
Elementary School

COPYRIGHTS
© 2024 The Author(s). This is an open-access article distributed under the terms and conditions of the Creative Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/)

مراجع

[1] Pinar, W. F. (2021). Curriculum and the Covid-19 crisis. Prospects, 51(1), 299-311.

https://doi.org/10.1007/s11125-021-09560-y.

[2] Cahapay, Michael B., Rethinking Education in the New Normal Post-COVID-19 Era: A Curriculum Studies Perspective (2020). Aquademia, 4(2): 1-5.

https://doi.org/10.29333/aquademia/8315

[3] Kim, J. (2020). Learning and teaching online during Covid-19: Experiences of student teachers in an early childhood education practicum. International Journal of Early Childhood, 52(2), 145-158. https://doi.org/10.1007/s13158-020-00272-6.

[4] Sahu, P. K., Dalcik, H., Dalcik, C., Gupta, M. M., Chattu, V. K., & Umakanthan, S. (2022). Best practices for effective implementation of online teaching and learning in medical and health professions education: during COVID-19 and beyond. AIMS public health, 9(2), 278.

https://doi.org/10.3934/publichealth.2022019

[5] Tsegay, S. M., Ashraf, M. A., Perveen, S., & Zegergish, M. Z. (2022). Online teaching during COVID-19 pandemic: Teachers’ experiences from a Chinese university. Sustainability, 14(1), 568. https:// doi.org/10.3390/su14010568

[6] Ghodratnama A, Sabet, M; Jabbari, O. (2022). The acceptance model of e-learning during the coronavirus pandemic. JMIS, 7 (4):24-32. [In Persian]

[7] Abedini Baltork M. (2021). Virtual Teaching and Its Challenges in Corona Era from the Perspective of Mazandaran University Female Faculty Members: A Phenomenological Study. Journal of Educational Research.8 (42):141-161. [In Persian] https:// doi.org/10.52547/erj.8.42.141

[8] Ramrathan, L. (2021). School curriculum in South Africa in the Covid-19 context: An opportunity for education for relevance. Prospects, 51(1), 383-392.

https://doi.org/10.1007/s11125-020-09490-1

[9] Mhlanga, D. (2021). The fourth industrial revolution and COVID-19 pandemic in South Africa: The opportunities and challenges of introducing blended learning in education. Journal of African Education, 2(2), 15-42.

https://doi.org/10.31920/2633-2930/ 2021/v2n2a1

[10] Mansoori, S., farahani, R. (2022). Lived experience of Arak University faculty members from virtual learning: a phenomenological study. Journal of Research on Management of Teaching in Marine Science. [In Persian]

https://doi.org/10.22034/ RMT. 2022. 543725.2033

[11] kargarkhorami, S., & Abbasi, E. (2022). Investigating the Effectiveness of Virtual Education at Elementary School during Corona Virus Pandemic. Transcendent Education, 1(4), 77-88. [In Persian]

[12] Rayati, H., & Mallaei, M. (2022). Assessing the Quality of Virtual Training in Physical Education Lessons during the Coronavirus Pandemic. Sport Management Studies, 13(70), 260-301. [In Persian]

https://doi.org/10.22089/SMRJ.2022.11011.3448

[13] Abbasi, F., Hejazi, E., & Hakimzade, R. (2020). Lived Experience of Elementary School Teachers about The Opportunities and Challenges of Teaching in the Educational Network of Students (SHAD): A Phenomenological Study. Research in Teaching, 8(3), 24-1. [In Persian]. https://dor.20.1001.1.25884182.1400.7.26.2.8.

[14] kazempour, N., kiapasha, K., Faraji, M., Ghanbari Hamidabadi, M., Zare Sheykhkolai, S. F., & mohammadzade, M. (2021). Analyzing the Challenge of University Culture Components in Virtual Education: A Case Study. Quarterly Journal of Education Studies, 7(26), 21-38. [In Persian]

[15] Hojati, T., Ahmadpour, R., & Armand, M. (2021). Investigating the Challenges and Problems of Virtual Education from the Perspective of Primary School Teachers and Principals. Technology and Scholarship in Education, 1(1), 11-21. [In Persian]

[16] Mokhtari, E., Dehghani, M., & Khattat, M. (2021). Identifying the factors in the optimal implementation of the virtual curriculum of the elementary school from the perspective of parents in the first and second grade. Applied Educational Leadership, 2(3), 15-22. [In Persian]

https://doi.org/10.22098/AEL.2021.1424

[17] Hamidizadeh, K., Amirian, F. (2021). Investigating the Challenges of Teaching Elementary School Social Studies in Cyberspace. Curriculum and Instruction Perspectives Journal, 1(1), 58-72. [In Persian]

https://doi.org/10.22034/CJPJ.2021.13627

[18] Pakmehr, H., & kazemi, S. (2021). Lived experiences of exceptional teachers from virtual teaching challenges in the curriculum new space. Research in Teaching, 9(3), 76-48. [In Persian]

[19] Sadeghinasab, I; Hariri, N; Nobahar, M; Babalhavaeji, F. (2021). Exploring student’s experiences of the role of virtual social networks in their teaching and learning,Educational development of Jundishapur, 12:216-231. [In Persian]

[20] Ebrahimi, S. R., & Dehghani, M. (2021). Turning from Face-to-Face classes to virtual classes: Challenges, opportunities, and how high school students deal with it. Teaching and Learning Research, 17(2), 165-182. [In Persian]

[21] Abedini Baltork, M., Mansoori, S., & Kamali Ardakani, H. (2020). Identifying and leveling the Factors Influencing the effective teaching in Universities of Medical Sciences based on Interpretative Structural Modeling (Case Study: Shahid sadoghi University of Medical Sciences). Educational Development of Judishapur, 11(2), 119-131. [In Persian]

https://dor.10.22118/EDC.2019.202252.1153

[22] Mohammadi, M., Marzooghi, R. A., Salimi, G., & Mansoori, S. (2017). Learners’ experiences of mobile learning in vocational and technical education courses. Interdisciplinary Journal of Virtual Learning in Medical Sciences, 8(4); 1-7. [In Persian]

https://doi.org/10.5812/IJVLMS.64424

[23] Khoshrang; H; Dadgaran, I & Shaigan, H. (2014). Designing a Questionnaire to Measure threats and opportunities of E learning and determining its psychometric properties, Interdisciplinary journal of Virtual Learning in medical Sciences, 5(3): 1-10. [In Persian]

[24] Khademizadeh, S. (2021). Construction and validation of students' e-learning questionnaire. Journal of Studies in Library and Information Science, 13(3). [In Persian]

https://doi.org/10.22055/slis.2021.36580.1820

[25] Abedini baltork, M., Salehi omran, E., Kolbadinezhad, N. Developing and Validating the Mooc-based Curriculum Scale in Higher Education. Technology of Education Journal (TEJ), 2022; 17(1): 51-68. https://doi: 10.22061/tej.2022.9192.2805

[26] Hunkins, F. P., & Hammill, P. A. (1994). Beyond Tyler and Taba: Reconceptualizing the curriculum process. Peabody Journal of Education, 69(3), 4-18. [In Persian]

[27] Mehrmohammadi,M. (2014). Curriculum: theories, approaches and perspectives. Tehran: Samt. [In Persian]

[28] Salehi Omran, E, Abedini Baltork, M (2016). Application of Constructionist Curriculum Elements in Higher Education: A Mixed Method Study (Shiraz University Case Study), Higher education curriculum studies, 7(14): 7-32. [In Persian]

https://doi: 20.1001. 1.25382241.1395.7.14.2.9

[29] Saylor, J. G., Alexander, W. M., Lewis, A. J (1981). Curriculum planning for better teaching and learning, New York: Halt, Rinehart and Winston.

[30] Fathi Vajargah K. Basic principles and concepts of curriculum planning. Tehran: The science of professors’ publication. 2016:5-200.

[31] Browne, M. W., & Cudeck, R. (1992). Alternative ways of assessing model fit. Sociological methods & research, 21(2), 230-258. ‏https://doi.org/10.1177/0049124192021002005

[32] Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2013). Multivariate data analysis. Upper Saddle River, N J: Prentice Hall.

[33] Raiyn, J.The Role of Visual Learning in Improving Students' High-Order Thinking Skills. Journal of Education and Practice.2016; 7(24), 115-121.

[34] Jahongir, Z. The Role of Visual Learning in Improving Students’High-Order Thinking Skills. Baroarorlik Va Yetakchi Tadoiootlar Onlayn Ilmiy Jurnali.2022; 2(2), 252-256.

[35] Putri, A. S., & Aznam, N. The effectiveness of science learning media using focusky software on junior high school students’ higher order thinking skills. Scientiae Educatia: Jurnal Pendidikan Sains.2019; 8(1), 12-22.

https://doi:10.24235 /sc. educatia. v8i1 .3886

[36] Sasson, I., Yehuda, I., Miedijensky, S., & Malkinson, N. Designing new learning environments: An innovative pedagogical perspective. The Curriculum Journal.2022; 33(1), 61-81. https://doi:10.1002/curj.125

[37] Mashudi, M., Komariah, K., & Irvan, M. F. The use of audio-visual media in improving culinary students learning outcomes in Chicken Carcass material. Jurnal Pendidikan Vokasi.2021; 11(1), 14-23. https://doi:10.21831/jpv. v11i1.36439

[38] Halim, N. A. H. A., & Adnan, N. H. Implementasi Video Pengajaran Dalam Pembelajaran HTML Melalui Massive Open Online Courses (MOOCs). Jurnal Dunia Pendidikan.2020; 2(2), 205-212.

نامه به سردبیر

سر دبیر نشریه فناوری آموزش، با تواضع انتشار نامه های واصله از نویسندگان و خوانندگان و بحث در سامانه نشریه را ظرف 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و یا قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این شامل نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.

توچه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:

[1]نامه هایی که شامل گزارش از آمار، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب باشند، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد

[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود

[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد

[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند

[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود

[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.

[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.