نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه مهندسی عمران و معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربت‌حیدریه، تربت‌حیدریه، ایران
2 کروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
چکیده
پیشینه و اهداف: آموزش الکترونیک جدیدترین شکل آموزش از راه دور است و به رویکردی در برنامهریزی درسی گفته میشود که در آن علاوه بر استفاده از روشهای فراگیر محور، از ابزارهای رایانهای و اینترنت استفاده میشود. امروزه توجه روزافزونی به رویکرد آموزش مجازی در یادگیری و یاددهی به منظور پاسخگویی به تغییرات و چالشهای پیشروی آموزشعالی وجود دارد. رویکردی که به‌طور خاص متناسب با آموزش جدید میباشد و سبب بهبود آموزش در فضای آموزشعالی میشود. مؤلفههای متعددی در یادگیری و یاددهی در شیوه آموزش مجازی مؤثر میباشند و همچنین تأثیر آموزش و یادگیری مجازی در دروس با ماهیت مختلف متفاوت هست. این موضوعات پژوهشگران را بر آن داشت تا در مورد ماهیت آموزش مجازی در دروس مختلف تحقیق به‌عمل آورند. این پژوهش در پی شناخت اثرگذاری آموزش مجازی در رشته معماری است. آموزش معماری در سطوح مختلف وجهی از آموزشعالی است که به دلیل نقش و جایگاه حرفهای این رشته در کشور از روش و فرآیند ویژهای برخوردار است. ماهیت این رشته به دلیل برگرفته بودن از دروس عملی و نظری از سایر رشتهها متفاوت است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، تبیین جایگاه آموزش مجازی در رشته معماری و به‌طور خاص در دروس عملی و نظری این رشته است که برگرفته از ماهیت عملی و نظری است. همین موضوع ضرورت شناخت تأثیر آموزش مجازی در این رشته را آشکار میکند.
روش‌ها: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی و از نوع پیمایشی است. ابزار جمعآوری اطلاعات در این پژوهش از نوع کمّی و کیفی است. جامعه آماری این پژوهش 78 نفر از دانشجویان رشته معماری دانشگاه تربت‌حیدریه و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل موارد کیفی و کمّی است. به این صورت که مؤلفههای مؤثر در آموزش مجازی از مقالات معتبر در این زمینه استخراج شدهاند. همچنین برای سنجش تأثیر آموزش مجازی در دروس عملی و نظری معماری از نرمافزار Statistica و پرسش‌نامه استفاده شدهاست. پرسش‌نامه بهکار رفته در پژوهش به‌صورت پنج گزینهای طیف لیکرت طراحی شده و از ضریب آلفای کرونباخ جهت بررسی اعتبار و پایایی پرسش‌نامه استفاده شده است. جهت تحلیل اطلاعات در این پژوهش اطلاعات جمعآوری شده وارد نرمافزار SPSS شده و پس از آن تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت میگیرد.
یافته‌ها: یافتههای این پژوهش نشان میدهد که شش شاخص تعاملپذیری، تفسیر، حمایت همتا، فهمیدن تمام جوانب موضوع، ارتباط و پشتیبانی مدرس در آموزش مجازی در رشته معماری و دروس عملی و نظری آن مؤثرند.
نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر با تمرکز بر تأثیر آموزش مجازی در دروس عملی و نظری معماری در دانشگاه انجام شده است که نتایج به‌دست آمده در این پژوهش میتواند برای محیطهای یادگیری و همچنین دیگر دروس به‌طور عام سودمند باشد. این پژوهش بیان میکند که آموزش مجازی تأثیرات فراوانی در یادگیری معماری و تعامل بیشتر در این رشته و در دروس عملی و نظری دارد؛ ولی میزان اثرگذاری مؤلفههای مرتبط با آموزش مجازی در هر دو درس عملی و نظری با یکدیگر متفاوت بوده، همچنین در دروس نظری اثرگذاری آموزش مجازی به مراتب بیشتر از دروس عملی است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Investigating the effectiveness of virtual education in practical and theoretical courses in the field of architecture
نویسندگان [English]
- P. Hessari 1
- F. Chegeni 2
1 Department of Civil Engineering and Architecture, University of Torbat Heydarieh, Torbat Heydarieh, Iran
2 Department of Architecture, Faculty of Architecture and Urban Planning, Jundi-Shapur University of Technology, Dezful, Iran
چکیده [English]
Background and Objectives: E-learning is the newest form of distance learning and is an approach to curriculum planning in which, in addition to using inclusive methods, computer tools and the Internet are used. Today, there is a growing attention paid to the e-learning approach to learning and teaching in order to meet the changes and challenges facing higher education. This is an approach that is specifically tailored to the new education and improves education in the higher education environment. Numerous components are effective in learning and teaching in the method of virtual education and also the effect of virtual teaching and learning in the courses having different content is different. These topics have inspired the researchers to study the nature of e-learning in various courses. This study seeks to identify the impact of virtual education in the field of architecture. Architecture education at different levels is an aspect of higher education that has a special method and process due to the role and position of professionals of this field in the country. The nature of this field is different from other fields due to being taken without practical and theoretical courses. Therefore, the purpose of this study is to explain the status of virtual education in the field of architecture and specifically in the practical and theoretical courses of this field which are derived from the practical and theoretical nature.
Methods: This research is applied in terms of its purpose and descriptive in nature and of survey type. The data collection instruments in this study are both quantitative and qualitative. The statistical population of this research is 78 undergraduate students of architecture in the University of Torbat Heydarieh. Data collection tools in this study include qualitative and quantitative cases. The software named Statistica and a questionnaire were used to assess the impact of e-learning on practical and theoretical courses in architecture. The questionnaire used in the research was anchored on a five Likert scale. Cronbach's alpha coefficient was used to check the validity or reliability of the questionnaire. In order to analyze the data in this study, the collected information was inserted into SPSS software and then the data were analyzed at both descriptive and inferential levels.
Findings: The findings of this study show that the six indicators of interactivity, interpretation, peer support, understanding all aspects of a subject, communication and teacher support are effective in virtual education in the field of architecture and its practical and theoretical courses.
Conclusion: The present study focuses on the effect of virtual education on practical and theoretical courses in architecture at the university. The results obtained in this study can be useful for learning environments as well as other courses in general. This study reveals that virtual education has many effects on learning architecture and having more interaction in this field and in practical and theoretical courses, but the effectiveness of the components related to virtual education in both practical and theoretical courses are different from each other. Moreover, in the theoretical courses, the effectiveness of e-learning is far greater than in practical courses.
کلیدواژه‌ها [English]
- Virtual training
- Architecture
- Practical lessons
- Theoretical lessons
COPYRIGHTS
©2022 The author(s). This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY 4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, as long as the original authors and source are cited. No permission is required from the authors or the publishers.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله