نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه معماری ، دانشگاه علوم و فناوری ایران ، تهران ، ایران
2 دانشکده معماری،دانشگاه علم و صنعت ایران،تهران،ایران
3 گروه معماری ، دانشگاه علوم و صنعت ایران ، تهران ، ایران
چکیده
کیفیت آموزشی و سطح یادگیری فراگیران آموزش از راه دور در مقایسه با آموزش حضوری یکی از مسائل مهم و مورد بحث متولیان این نظام به خصوص در رشتههای عملی و عملی- نظری مانند معماری است. وجود دروس متنوع در رشته معماری از دروس نظری صرف گرفته تا دروس کاملاً عملی چگونگی بهرهگیری از آموزش از راه دور در انتقال تجربیات مدرس به دانشجو را به تأمل بیشتر و برنامهریزی متفاوت میکشاند. داشتن یک مقایسه تطبیقی میان آموزش سنتی و آموزش بر پایه فناوریهای ارتباطی میتواند سر آغاز هر گونه تصمیمگیری در خصوص برنامهریزی و جهت دهی به این مهم باشد که تلاش شده است تا برای نخستین بار مورد سنجش قرار گیرد. در این تحقیق تلاش شده است تا سطح یادگیری دانشجویان رشته معماری تحت آموزش از راه دور و آموزش سنتی مورد مقایسه قرار گیرد. بنابراین برای رسیدن به این هدف تلاش شده است تا دانشجویان یک دوره تحصیلی در هر کلاس درس به انتخاب خود تحت یکی از دو نوع آموزش (سنتی یا از راه دور ) ترم تحصیلی خود را سپری نمایند. انتخاب کلاسهایی که مورد آزمون قرار گرفته است از میان دروس تخصصی و براساس سطوح نظر به عمل در ارایه دروس آنها میباشد، که در متن مقاله به تفصیل بیان میگردد. این مقاله به مقایسه سطح یادگیری دانشجویان رشته معماری در نظام حضوری و از راه دور ایران در درسهای رشته تحصیلی معماری پرداخته است. این پژوهش یک تحقیق نیمه تجربی است. جامعه آماری آن دانشجویان معماری کاردانی و کارشناسی در سال 87-86 و 86-85 در دانشگاه محقق اردبیل بوده و اطلاعات آن توسط ارزیابی کمی- کیفی دانشجویان در دروس دانشگاهی و مقایسه تطبیقی میزان یادگیری آنها با یکدیگر حاصل شده است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Organizing the Phenomenon of Distance Education in the Field of Architecture
نویسندگان [English]
- H. Hashemnezhad 1
- S.B. Hosseini 2
- vahid vaziri 3
1 Department of Architecture at the University of Science and technology of Iran,Tehran,Iran
2 Department of architecture ,University of Science and technology of Iran,Tehran,Iran
3 Architecture Department, University of Science and technology of Iran,Tehran,Iran
چکیده [English]
Architecture includes a wide range of courses from only theoretical courses to only practical ones. Applying distance education for transferring the learning from teacher to student requires deliberation and exact programming. In this research, we have compared the level of learning of students in traditional education system with that of the students in distance education system in architecture field. For this purpose, students a course arbitrary choose traditional or distance education system for given course materials. Selection of studied course materials among specialized ones considering the level of action of its presentation will be illustrated in the text. This study is a semi-experimental research. The population which has been studied includes the students of architecture in associate and bachelor level program of the University of Mohaggeg in Ardebil during the academic years of 2007-8 and 2006-7. The collected data is the result of the qualitative –quantitative assessment of these students in their academic courses and comparison of their level of learning with one another. The result of this research focuses on the success of distance education system in theory vs. the relative lack of success in practical courses. These conditions, different plan for practical courses in distance education system takes.
کلیدواژهها [English]
- Distance Education
- Traditional Education
- Self Teaching
- Independent Learning
- Architecture
- Educational Programming
ارسال نظر در مورد این مقاله