فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران،تهران،ایران

چکیده

این نوشتار در پی تأکید بر آموزش معماری کارآمدتر است تا معماران قادر به خلق محیط­هایی انسانی در راستای پاسخ به نیازهای اجتماعی، فرهنگی و محیطی طراحی شوند. منظور از محیط­های انسانی، محیط­هایی است که فعالیت­های انسانی به صورت تعریف­شده در آنها انجام می­شود. فعالیت­هایی که بازتابی از معیارهای رفتاری و فرهنگی مشخص ­شده توسط جامعه بوده و مسائلی مانند اقتصاد، اکولوژی و اجتماع را در بر می­گیرند و سبب محیط­های زیستی می­شوند. مقاله با بررسی و تحلیل معیارهای آموزش و محتوای آموزشی مدارس مختلف معماری، تلاش خواهد نمود تا گسست موجود میان آموزش­های صرفاً عملی و نظری در فرآیند آموزشی معماری را مشخص سازد. این تحقیق به ارائه روش­هایی جهت پر نمودن این فواصل می­پردازد؛ و در عین حال مفاهیم نظری موردنیاز برای ایجاد محیط­های انسانی را نیز به صورت توأمان در نظر دارد. این امر فهم جامعی از دو روش آموزش معماری مختلف، امّا وابسته را ضروری   می­سازد و به شناخت دو پایة اصلی این آموزش، یعنی پایة عملی و مهارتی، و پایة تئوری و نظری، مدد می­رساند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Experience of Design Education in Schools of Architecture

نویسندگان [English]

  • M. Al al Hesabi
  • S. Norouzian Maleki

Faculty of Architectural and Urban Engineering, Iran University of Science and Technology,Tehran.Iran

چکیده [English]

This paper argues for a more responsive architectural pedagogy that enables future architects to create human environments and that emerges from and responds to societal, cultural, and environmental needs. Human environments are those that enhance, celebrate, and support human activities, those that reflect behavioral and cultural norms defined by society, those that ultimately integrate economy, ecology, and society into systems or are simply those everyday environments. A critical analysis of a number of thematic issues is provided to delineate the gaps between skill-based and knowledge-based pedagogies in the educational process of architecture. The paper provides a number of scenarios that help bridge these gaps while integrating knowledge contents necessary for creating human environments. This mandates a comprehensive understanding of two different but related types of pedagogies in architecture: skill-based and knowledge-based.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Architectural education
  • educational process
  • architectural schools
  • theoretical and practical basis
  • design studio
[1] Salama A., O’Reilly W. and Noschis K.Eds., Architectural education today: Cross cultural perspectives, Lausanne, Switzerland: omportments, 2002. [2 [گــروت لینــدا، وانــگ دیویــد، روشهــای تحقیــق در معمـاری، ترجمـة دکتـر علیرضـا عینـیفـر، مؤسسـه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1831 ،صفحه 11. [3] Ackoff R.L., Redesigning the future: A systems approach to societal problems, New York, NY: John Wiley, 1974. [4] Schon D., Beyond the stable state, New York, NY: Random House, 1971. [5] Goldschmidt G., et al, Who should be a designer? Controlling admission into schools of architecture, Unpublished Research, Delft, Netherlands: University of Delft, 2000. [6] Carlhian J.P., The ecole des beaux-arts, Journal of Architectural Education, Vol. 33, No. 3, 1979, pp. 7-17. [7] Wingler H.M., The Bauhaus, Cambridge, MA: MIT Press, 1981. [8] Anthony K., Design juries on trial: The renaissance of the studio, New York, NY: Van Nostrand Reinhold, 1991. [9] Boyer E. and Mitgang L., Building community: A new future for architectural education and practice, Ewing, NJ: The Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching, 1996. [10] Schon D., The design studio: An exploration of its tradition and potentials, London, England: RIBA Publications, 1985. [11] Habraken J., Questions the will not go away: Some remarks on long term trends in architecture and their impact on architectural education, Keynote Speech: Proceedings of the Annual Conference of the European Association of Architectural Education-EAAE, Hania, 2003, pp. 32-42. [12 [محمودی امیرسعید.، مجموعه مقاالت دومین همایش آموزش معماری، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، 1832. [18 [الوسون برایان.، طراحان چگونه میاندیشند: ابهامزدایی از فرایند طراحی، ترجمة دکتر حمید ندیمی، تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، 1831 . [14] Cuff D., Architecture: The story of practice, Cambridge, MA: MIT Press, 1993. [15] Salama A., New trends in architectural education: Designing the design studio, Raleigh, NC: Tailored Text and Unlimited Potential Publishing, 1995. [16] Sanoff H., Three decades of design and community, Raleigh, NC: College of Design, North Carolina State University, 2003. [17] Schon D., The reflective practitioner: How professionals think in action, New York, NY: Basic Books, 1983. [18] Schon D., Toward a marriage of artistry and applied science in the architectural design studio, Journal of Architectural Education, Vol. 41, No. 4, 1988, pp. 16-24. [19] Seidel A., Knowledge needs the request of architects, Proceedings of the 25th Annual Conference of the Environmental Design Research Association-EDRA: St. Antonio, TX, 1994, pp. 18-24

نامه به سردبیر

سر دبیر نشریه فناوری آموزش، با تواضع انتشار نامه های واصله از نویسندگان و خوانندگان و بحث در سامانه نشریه را ظرف 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و یا قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این شامل نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.

توچه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:


[1]نامه هایی که شامل گزارش از آمار، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب باشند، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد

[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود

[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد

[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند

[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود

[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.

[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.

CAPTCHA Image