روباتیک آموزشی
رحیمه منصوری گرگر؛ علی حسینی‌خواه؛ مینو عالمی؛ زهرا نیکنام
چکیده
پیشینه و اهداف: همزمان با تغییرات گسترده در اجتماع، استفاده از فناوری نیز گسترش یافته است. برای آماده‌سازی و مقابله مؤثر دانش‌آموزان با تحولات قرن حاضر، نیازمند طراحی و تدوین برنامه‌های درسی ویژه هستیم. رباتیک تربیتی، فناوری آموزشی پیشرفته‌ای است که مستلزم توجه ویژه است. در دهه گذشته، رباتیک تربیتی به‌مثابه یک ابزار ارزشمند در ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: همزمان با تغییرات گسترده در اجتماع، استفاده از فناوری نیز گسترش یافته است. برای آماده‌سازی و مقابله مؤثر دانش‌آموزان با تحولات قرن حاضر، نیازمند طراحی و تدوین برنامه‌های درسی ویژه هستیم. رباتیک تربیتی، فناوری آموزشی پیشرفته‌ای است که مستلزم توجه ویژه است. در دهه گذشته، رباتیک تربیتی به‌مثابه یک ابزار ارزشمند در راستای شکوفاسازی و پرورش مهارت‌های شناختی/ اجتماعی دانش‌آموزان و در پشتیبانی از یادگیری موضوعات علوم، ریاضیات، زبان و فناوری توجه و علاقه پژوهشگران و معلمان را جلب کرده است. دلایل مهم متعددی برای در معرض قرار دادن دانش‌آموزان خردسال با رباتیک وجود دارد. چون دنیای ما به‌طور فزاینده‌ای فناورانه می‌شود، بنابراین دانش‌آموزان نیاز به تجارب سال‌های اولیه دارند تا آن‌ها در مورد فناوری احساس راحتی نموده و در مورد آن آگاه شوند. علاوه‌بر‌این، گنجاندن رباتیک در برنامه درسی مدارس به آماده شدن دانش‌آموزان برای ورود به بازار کار به‌منزله سواد فناورانه کمک خواهد کرد. رباتیک به علت ماهیت میان‌رشته‌ای که نیاز به تخصص در طیف وسیعی از حوزه‌ها از ریاضیات تا زیبایی‌شناسی دارد، یک رویکرد جذاب به تربیت فناوری محسوب می‌شود. این امر می‌تواند موجب جلب علاقه و درگیر ساختن دانش‌آموزانی شود که در دروس سنتی موفقیت کسب نکردند.هدف این نوشتار، تبیین جهت‌گیری فلسفی و مبانی رباتیک تربیتی در دوره ابتدایی است تا سیاست‌گذاران، مهندسان و برنامهریزان بر اساس آن، الگوهای درسی را برای اجرا تدوین کنند.روش ها: در این پژوهش، رباتیک تربیتی با استفاده از روش سنتزپژوهی مورد تحلیل و ترکیب قرار گرفت. اسناد و پژوهش‌های معتبر چهار دهه اخیر با استفاده از فن نمونه‌گیری هدفمند از نوع ملاک‌محور انتخاب شده و مورد واکاوی و دسته‌بندی قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌های سنتز حاکی از آن است که رباتیک در مدارس به دو صورت عمل می‌کند: الف) به‌منزله یک موضوع درسی مستقل؛ ب) یا به‌منزله یک توانمندساز آموزشی که در خدمت سایر موضوعات درسی است. توجیه منطقی رباتیک تربیتی، مبتنی بر نظریات سازنده‌گرایی شامل مبانی سه‌گانه معرفت‌شناختی (معرفت شخصی و چندرشته‌ای)، روان‌شناختی (توجه به انگیزش، خلاقیت و ...) و جامعه‌شناختی (تعامل، آینده‌نگری و ...) است.نتیجه گیری: یک برنامه‌ریز برای طراحی برنامه درسی ابتدا لازم است به ماهیت موضوع یا دانش موردنظر توجه نموده سپس بر اساس جهت‌گیری‌های برنامه درسی نسبت به تدوین برنامه اقدام نماید. چون موضوع، تربیت رباتیک در دوره ابتدایی است؛ لذا برنامه‌ریز به ماهیت آن بایستی توجه کند. یافته‌های این سنتز نشان داد که رباتیک می‌تواند در مدارس در تمام سطوح به‌عنوان یک موضوع درسی مستقل و یا به‌عنوان یک توانمندساز آموزشی در خدمت سایر موضوعات درسی عمل کند. پس لازم است میان مفاهیم تربیت رباتیک و رباتیک تربیتی تفاوت قائل شد. در تربیت رباتیک موضوع تربیت ربات است؛ درصورتی‌که در رباتیک تربیتی، ربات به‌عنوان روش، ابزار یا فنی در نظر گرفته می‌شود که از آن برای تدریس سایر موضوعات استفاده می‌شود.
محیط های یادگیری مبتنی بر فناوری
زهرا حسینی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر استفاده از الگوی سازنده‌گرایی بر دانش تلفیق تکنولوژی دانشجومعلمان انجام شد. دانش تکنولوژیکی پداگوژیکی محتوا (TPACK) به عنوان یک چارچوب مطالعه و اندازهگیری دانش تلفیق تکنولوژی انتخاب شد. نمونه پژوهشی شامل 22 معلم دانشجومعلم دورة کارشناسی تکنولوژی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی بودند که از میان 174 دانشجویی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر استفاده از الگوی سازنده‌گرایی بر دانش تلفیق تکنولوژی دانشجومعلمان انجام شد. دانش تکنولوژیکی پداگوژیکی محتوا (TPACK) به عنوان یک چارچوب مطالعه و اندازهگیری دانش تلفیق تکنولوژی انتخاب شد. نمونه پژوهشی شامل 22 معلم دانشجومعلم دورة کارشناسی تکنولوژی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی بودند که از میان 174 دانشجویی که در سال تحصیلی 1393-1394 در این رشته مشغول به تحصیل بودند به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی انتخاب شدند. به منظور پاسخگویی به سؤالات پژوهشی، از روش پژوهش کیفی- کمی استفاده شد و دادههای مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤالات پژوهش از طریق پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده و نسخههای پیشرفت پروژة درسی جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده به دو شیوة کیفی و کمی تجزیه و تحلیل شد. تحلیل کمی نتایج حاصل از آزمون تی استیودنت حاکی از افزایش معنادار میزان TPACKدر گروه نمونه، پس از آموزش با لگوی سازنده‌گرایی بود. همچنین اطلاعات بهدستآمده از تحلیل کیفی داده‌ها، تأثیر مثبت فعالیتهای انجام شده در یک محیط سازندهگرا را به تفکیک بر روی هر یک از مؤلفه‌های TPACK آشکار نمود. تعاملهای درونگروهی و بینگروهی میان دانشجومعلمان و مدرس، همراه با دریافت بازخورد از مهمترین عوامل مؤثر برای افزایش دانش تلفیق تکنولوژی شناخته شد. همچنین یادگیری از راه انجام دادن به عنوان فعالیت مؤثر برای آماده کردن معلمان برای تلفیق تکنولوژی در تدریس پیشنهاد گردید.
