محیط های یادگیری مبتنی بر فناوری
زهرا حسینی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر استفاده از الگوی سازنده‌گرایی بر دانش تلفیق تکنولوژی دانشجومعلمان انجام شد. دانش تکنولوژیکی پداگوژیکی محتوا (TPACK) به عنوان یک چارچوب مطالعه و اندازهگیری دانش تلفیق تکنولوژی انتخاب شد. نمونه پژوهشی شامل 22 معلم دانشجومعلم دورة کارشناسی تکنولوژی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی بودند که از میان 174 دانشجویی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر استفاده از الگوی سازنده‌گرایی بر دانش تلفیق تکنولوژی دانشجومعلمان انجام شد. دانش تکنولوژیکی پداگوژیکی محتوا (TPACK) به عنوان یک چارچوب مطالعه و اندازهگیری دانش تلفیق تکنولوژی انتخاب شد. نمونه پژوهشی شامل 22 معلم دانشجومعلم دورة کارشناسی تکنولوژی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی بودند که از میان 174 دانشجویی که در سال تحصیلی 1393-1394 در این رشته مشغول به تحصیل بودند به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی انتخاب شدند. به منظور پاسخگویی به سؤالات پژوهشی، از روش پژوهش کیفی- کمی استفاده شد و دادههای مورد نیاز برای پاسخگویی به سؤالات پژوهش از طریق پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده و نسخههای پیشرفت پروژة درسی جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده به دو شیوة کیفی و کمی تجزیه و تحلیل شد. تحلیل کمی نتایج حاصل از آزمون تی استیودنت حاکی از افزایش معنادار میزان TPACKدر گروه نمونه، پس از آموزش با لگوی سازنده‌گرایی بود. همچنین اطلاعات بهدستآمده از تحلیل کیفی داده‌ها، تأثیر مثبت فعالیتهای انجام شده در یک محیط سازندهگرا را به تفکیک بر روی هر یک از مؤلفه‌های TPACK آشکار نمود. تعاملهای درونگروهی و بینگروهی میان دانشجومعلمان و مدرس، همراه با دریافت بازخورد از مهمترین عوامل مؤثر برای افزایش دانش تلفیق تکنولوژی شناخته شد. همچنین یادگیری از راه انجام دادن به عنوان فعالیت مؤثر برای آماده کردن معلمان برای تلفیق تکنولوژی در تدریس پیشنهاد گردید.
شایستگی حرفه ای معلمان
ابوالفضل رفیع پور
چکیده
آموزش معلمان در دوره‌های پیش از خدمت و ضمن‌خدمت، یکی از دغدغههای اصلی نظام‌های آموزشی بوده و هست. در این مقاله با تمرکز روی آموزش‌های ضمن‌خدمت معلمان ریاضی، یک «مدل نظری» برای کم کردن شکاف بین نظریه و عمل (تحقیق و تدریس) ارائه شده است. برای رسیدن به این منظور، ابتدا ضرورت توجه به دوره‌های ضمن‌خدمت معلمان بیان گردیده است. ...
بیشتر
آموزش معلمان در دوره‌های پیش از خدمت و ضمن‌خدمت، یکی از دغدغههای اصلی نظام‌های آموزشی بوده و هست. در این مقاله با تمرکز روی آموزش‌های ضمن‌خدمت معلمان ریاضی، یک «مدل نظری» برای کم کردن شکاف بین نظریه و عمل (تحقیق و تدریس) ارائه شده است. برای رسیدن به این منظور، ابتدا ضرورت توجه به دوره‌های ضمن‌خدمت معلمان بیان گردیده است. سپس با ذکر کاستیهای موجود در دوره‌های آموزش ضمن‌خدمت برای معلمان ریاضی ایرانی، و با استفاده از ادبیات پژوهشی موجود در حوزههای اقدامپژوهی و درسپژوهی، یک مدل نظری برای آموزش ضمن‌خدمت معلمان ریاضی در ایران ارائه شده است. این مدل نظری در یک دوره ضمن‌خدمت برای معلمان دوره راهنمایی در شهر کرمان مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از اجرای این مدل نظری نشان داد که به کارگیری این مدل نظری برای کاهش فاصله بین نظریه و عمل میتواند مؤثر باشد. البته محدودیتهایی نیز در این زمینه وجود داشت، که از جمله میتوان به کمبود دانش بومی در حوزه آموزش ریاضی اشاره کرد و این نکته ضرورت توجه بیشتر به راهاندازی و تقویت دوره‌های تحصیلات تکمیلی در رشته آموزش ریاضی را نمایان میسازد.
