آموزش الکترونیکی- مجازی
فاطمه جعفرخانی
چکیده
پیشینه و اهداف: برای ترغیب یادگیرندگان به یادگیری باید نیازهای آنان به امنیت، تعلق و احترام ارضا شود و تشویق شوند که به انتخاب‌های شناختی و رشدی خود دست بزنند. از جهات مختلف، تنها روش مؤثر برای رسیدن به این هدف تنظیم آموزشی است که در آن همه یادگیرندگان تا حدی احساس موفقیت کنند. این احساس موفقیت به ایجاد سطح واقع‌گرایانه‌ای از توقع ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: برای ترغیب یادگیرندگان به یادگیری باید نیازهای آنان به امنیت، تعلق و احترام ارضا شود و تشویق شوند که به انتخاب‌های شناختی و رشدی خود دست بزنند. از جهات مختلف، تنها روش مؤثر برای رسیدن به این هدف تنظیم آموزشی است که در آن همه یادگیرندگان تا حدی احساس موفقیت کنند. این احساس موفقیت به ایجاد سطح واقع‌گرایانه‌ای از توقع می‌انجامد؛ احساس موفقیت نیاز مبرم به پیشرفت را تشویق می‌کند و موفقیت را برای پیشرفت آتی آماده می‌کند. هر روشی از رتبه‌بندی که یادگیرندگان را به احساس شکست برساند غیرمنطقی و مخرب می‌باشد و به انگیزه آنان در پیشرفت تحصیلی آسیب می‌رساند. به این ترتیب نوعی ارزشیابی نیاز است که بتواند با حفظ انگیزه نسبت به آگاهی دهی نقاط ضعف وقوت یادگیرنده بدون اعمال نظر شخصی کمک دهنده باشد. یکی از کاربردهای منطق فازی در ارزشیابی عملکردهای آموزشی است. گسترش مجموعه‌های فازی، موجب تعمیم کاربردهای آن به عرصه سایر علوم و فنون شده است به‌نحوی‌که امروزه در زمینه‌های کنترل، پردازش تصویر، پزشکی، مطالعات اجتماعی و اقتصادی و هوش در رشته‌های مختلف کاربردهای وسیعی پیداکرده است. نیاز به سیستم‌هایی از سنجش و ارزشیابی که بتواند علاوه بر بعد شناختی ابعاد دیگر رشد را موردتوجه قرار دهد یکی از چالش‌های مطرح در آموزش بوده است. روش‌ها: این مقاله با استفاده از معیارهای منطق فازی به ارزشیابی عملکرد درس تولید چندرسانه‌ای پرداخته و با استفاده از نرم‌افزار مطلب برای یک گروه 30 نفره از دانشجویان دختر که به‌صورت تصادفی از میان دانشجویانی که واحد مذکور را برای ترم ششم تحصیلی در دانشگاه علامه طباطبائی اتخاذ نموده بودند (50 نفر) پیاده‌سازی شد. نتایج حاصل با روش نمره‌گذاری معمول با آزمون پیرسون همبستگی داشت (78) که حاکی از قوت اعتبار ساختاری در روش فازی بود. یافته‌ها: نتایج نشان داد متغیرهای کیفی مؤثر در تولید چندرسانه‌ای (موضوع، طراحی پیام ، طراحی آموزشی و مهارت تولید) با استفاده از امکانات روش فازی قابل ارزشیابی است. بنابراین با توجه به ضرورت تقویت مهارت‌های عملی و کاربردی دانش آموزان در زندگی واقعی می‌توان در آموزش و ارزشیابی از قابلیت سیستم فازی استفاده کرد به‌طوری‌که جنبه‌های دیگر رشد یادگیرندگان چون بعد عاطفی، خلاقیت و یا مهارت‌های تولید ازنظر دور نماند. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود در ارزشیابی دیگر دروس عملی چون طراحی محیط‌های یادگیری، آموزش مبتنی بر وب و دیگر مهارت‌های مورد نیاز دانشجو معلمان این روش بکار گرفته شود. مخصوصاً در محیط‌های که تاکید بر یادگیرنده محوری است و دانشجو باید از نقاط ضعف و قوت روند یادگیری خود آگاهی یابد. همچنین بستری فراهم می‌سازد تا با توافق یادگیرندگان با توجه به تحلیل ویژگی و نیاز آنها قوانین ارزشیابی را تعریف کرد. به این ترتیب با حفظ انگیزه می‌توان به تداوم یادگیری امیدوار بود.
