روانشناسی فناوری آموزش
راضیه شیخ الاسلامی؛ مهدی محمدی؛ رضا ناصری جهرمی؛ مجید کوثری
چکیده
هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی، یادگیری خود تنظیم و دستاوردهای تحصیل بود. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال آخر (نیمسال هشتم مقطع کارشناسی و نیمسال سوم مقطع کارشناسی ارشد) در سال تحصیلی 91- 92 دانشگاه شیراز بوده است. نمونه ای با حجم 235 نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشهای مرحلهای ...
بیشتر
هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی، یادگیری خود تنظیم و دستاوردهای تحصیل بود. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال آخر (نیمسال هشتم مقطع کارشناسی و نیمسال سوم مقطع کارشناسی ارشد) در سال تحصیلی 91- 92 دانشگاه شیراز بوده است. نمونه ای با حجم 235 نفر بر اساس روش نمونه گیری خوشهای مرحلهای انتخاب شد. از بین هر یک از دانشکدههای فنی و مهندسی، هنر و معماری، علوم انسانی و علوم پایه دو کلاس کارشناسی و دو کلاس کارشناسی ارشد به صورت تصادفی انتخاب گردیدند و تمامی دانشجویان این کلاسها مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (زاژاکووا، لینچ و اسپنشاد، 2005)، پرسشنامه یادگیری خودتنظیم (پینتریچ و دی گروت، 1990) و پرسشنامه محقق ساخته دستاوردهای تحصیلی دانشجویان بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع گردید. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که: 1- خودکارآمدی تحصیلی پیش بینی کننده مثبت و معنی دار دستاوردهای تحصیلی دانشجویان است. 2- خودکارآمدی تحصیلی پیش بینی کننده مثبت و معنی دار یادگیری خودتنظیم است. 3- یادگیری خود تنظیم با کنترل خودکارآمدی تحصیلی، پیش بینی کننده مثبت و معنی دار دستاوردهای تحصیلی دانشجویان است. 4- یادگیری خود تنظیم نقش واسطهای در ارتباط بین خودکارآمدی تحصیلی و دستاوردهای تحصیلی دانشجویان دارد.
روانشناسی فناوری آموزش
مهدی محمدی؛ رضا ناصری جهرمی
چکیده
چکیده:هدف از انجام این تحقیق، ارائه مدل معادله ساختاری خودراهبری، شایستگیهای فنی، زمینهای و رفتاری و ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی فنآوری اطلاعات و ارتباطات دانشکده آموزشهای الکترونیکی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91- 92 که ...
بیشتر
چکیده:هدف از انجام این تحقیق، ارائه مدل معادله ساختاری خودراهبری، شایستگیهای فنی، زمینهای و رفتاری و ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی فنآوری اطلاعات و ارتباطات دانشکده آموزشهای الکترونیکی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91- 92 که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 162 دانشجو انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه خودراهبری ویلیامسون، پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر مدل چشم شایستگی و پرسشنامه ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی تاگومری و بیشاپ بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه توزیع گردید. با استفاده از روشهای تحلیل مسیر و تحلیل رگرسیون چند متغیره، دادهها تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مهارت خودراهبری دانشجویان پیشبینی کننده مثبت و معنیدار ادراک آنان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی و پیشبینی کننده مثبت و معنیدار شایستگیهای فنی، زمینهای و رفتاری ایجاد شده در دانشآموختگان است. همچنین شایستگیهای فنی، زمینهای و رفتاری ایجاد شده در دانشآموختگان به طور مستقیم پیشبینی کننده مثبت و معنیدار متغیرهای ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی است. به طور کلی نتایج تحقیق حاکی از این است که شایستگیهای فنی، زمینهای و ادراکی نقش واسطهگری معنیداری در ارتباط بین خودراهبری با ادراک دانشجویان از کیفیت عملکرد اعضای هیأت علمی دارند.
EndNote