فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

پیشینه و اهداف: در حال حاضر تکنیک ها و شیوه های آموزشی متفاوتی در آموزش طراحی معماری استفاده می شود. برگزاری همایش های آموزش معماری در سطح ملی، نشان از توجه صاحب نظران و محققان به اهمیت این موضوع دارد. در سالهای اخیر، شیوه های آموزش انتقادی، مشارکتی و یا تکنیک هایی مانند پرسش و پاسخ جهت افزایش انگیزش دانشجویان، مورد توجه محققان و مدرسان معماری قرار گرفته است.  اما برگزاری دروس طراحی معماری به صورت کارگاهی (عملی) طی ساعات متمادی، تکراری شدن و یکنواختی تکنیک هایی مانند اسکیس های یک روزه، کرکسیون های فردی و جمعی، آموزش طراحی معماری را به امری کسالت بار برای استاد و دانشجو تبدیل می کند. این مساله در مورد اساتید جوان که تجربه کافی تدریس ندارند تبدیل به یک چالش جدی می شود. به نظر می رسد شیوه آموزش بازی محور می تواند موجب ارتقای انگیزش دانشجویان شده و میزان یادگیری آنها را افزایش دهد. در همین راستا، هدف از این مقاله، بررسی تاثیر شیوه آموزش بازی محور بر میزان یادگیری، مشارکت و احساس دانشجویان در مورد فایده درس طراحی معماری یک (کارشناسی) است. حقیقات گسترده درباره آموزش معماری، نشان از اهمیت این موضوع دارد. رویکرد اصلی در بیشتر تحقیقات اخیر، آموزش یادگیرنده محور  است و بیشتر پژوهشگران بر تعامل و مشارکت استاد و دانشجو تاکید کرده اند. هدف اصلی این پژوهش­ها ارتقای انگیزش و یادگیری دانشجویان معماری است. از سویی در دنیای امروز، آموزش از طریق بازی های رایانه­ای مورد توجه قرار گرفته است. در همین راستا، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش از طریق بازی -و نه فقط بازی های رایانه ای- در ارتقای یادگیری، مشارکت و احساس دانشجویان در مورد فایده درس است.
روش ها: در این پژوهش از روش تحقیق تجربی (عملی)  استفاده شده است. جامعه آماری، دانشجویان معماری طرح یک کارشناسی و تعداد نمونه 51 نفر بودند که به سه گروه تقسیم شدند. در گروه آزمون، آموزش طراحی همراه با بازی صورت گرفت. گروه دوم (گروه کنترل 1) به شیوه  کرکسیون جمعی و گروه سوم (گروه کنترل 2) از طریق کرکسیون های فردی اداره شد. در ابتدا و انتهای نیمسال در هر سه گروه، آزمون استاندارد MBI-SS  برگزار شد.
یافته‌ها: پس از سنجش توزیع فراوانی پاسخ ها در سه گروه و تجزیه تحلیل آنها، نتایج تحقیق نشان داد که آموزش توام با بازی های نمایشی، گفتاری، نوشتاری و ترسیمی می تواند در ارتقای انگیزش، یادگیری، میزان مشارکت و احساس مثبت دانشجو در مورد درس، موثر باشد.
نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر، در راستای آموزش مشارکتی و تعامل معلم و دانشجو، تاثیر آموزش از طریق بازی را بر ارتقای انگیزش دانشجویان نشان داد. هرچند در دنیای امروز، آموزش معماری از طریق بازی های رایانه ای، مورد بحث است، این پژوهش، آموزش از طریق بازی را به بازی های رایانه ای محدود نمی داند. بازی‌های نمایشی، گفتاری و نوشتاری و ترسیمی بنا به خلاقیت معلم و تناسب بازی با موضوع می تواند در آموزش طراحی معماری گنجانده شود و علاقه دانشجویان را به طراحی معماری برانگیزد و مطابق ادبیات تحقیق، یادگیری دیرپای(دراز مدت) را موجب می شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The role of game-based education in teaching architecture design (Case study: Architecture design 1- B.A.)

نویسنده [English]

  • M. Shafaei

Architecture & Urbanism Department, Art University of Isfahan, Isfahan.Iran

چکیده [English]

Background and Objective:Currently, different teaching techniques and methods are used in teaching architectural design. Holding architecture education conferences at the national level shows the attention of experts and researchers to the importance of this issue. In recent years, critical, participatory teaching methods or techniques such as questions and answers to increase student motivation have been considered by researchers and architecture teachers. But holding architectural design courses in a workshop (practical) for many hours, repetition and uniformity of techniques such as one-day sketches, individual and collective corrections, and architectural design training become a tedious task for teachers and students. This becomes a serious challenge for young teachers who do not have enough teaching experience. It seems that game-based teaching method can increase students' motivation and increase their learning rate. In this regard, the purpose of this article is to investigate the effect of game-based education on game learning, participation and students' feelings about the benefits of one (bachelor) architecture design course. Extensive research on architecture education shows the importance of this subject. The main approach of these research studies is student-centered education. Many researchers have emphasized the collaboration between student and teacher. The main goal of these studies is enhancing architecture students’ motivation and learning. Nowadays, there is a support for digital game-based education. Therefore, the goal of this study is investigating the role of game-based education (not only digital games) in enhancing learning, collaboration and the students’ feeling about the usefulness of the subject matter.
Methods: Here, the experimental method has been used. Statistical population includes students of architecture design 1-B.A. The sample size is 51 students organized in 3 groups. The game-based method was used in the experimental group. The second group (control group 1) was trained through “project correction with other students as reviewers”. The third group (control group 2) was trained through “individually project correction”. All students were assessed by MBI-SS questionnaire at the beginning and the end of the semester.
Findings: The results obtained through comparing the frequency of answers. It was concluded that game-based education through pantomime, verbal games and figural games could have a positive role on enhancing “learning”, “collaboration” and “students’ positive feelings about the architecture education”.
Conclusion: The present study, in line with participatory education and teacher-student interaction, showed the effect of game-based education on promoting student motivation. Although in today's world, teaching architecture through computer games is discussed, this research does not limit learning by games to just computer games. Demonstration, speech, writing and drawing games can be included in architectural design education according to the teacher's creativity and the fit of the game with the subject and stimulate students' interest in architectural design and according to the research literature, cause long-term (long-term) learning.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Education
  • Architecture education
  • Game-Based Education
  • Architecture Design
  • Learning

COPYRIGHTS 
©2019 The author(s). This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY 4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, as long as the original authors and source are cited. No permission is required from the authors or the publishers. 

[1] Qian Ersi M, Talebi Z, Shabani AH. Challenges of architectural design education in converting concept and idea to architectural design. Pazhuhesh-e Honar, Art University of Isfahan. 2011-2012; 1(2): 45-56. Persian.
[2] Mahmoodi MM, Taghizadeh K. Information Technology and evolution of architecture engineering education. Paper presented at the Conference of Engineering Education in 1404, Farhangestan-e Oloom, University of Tehran, Iran; 2009. Persian.
[3] Khakzand M, Mozafar F, Faizi M, Azimi M.(2010). Visual analogy and its position in creative education of architectural design. Journal of Technology of Education. 2010; 2: 153-162. Persian.
[4] Gorji Mahlabani Y.  Todays’ architecture education and the future concerns. Journal of Technology of Education. 2010; 4(3): 223 – 234. Persian.
[5] Qayyoomi Bidhendi M. Architecture education system in pre-modern era based on architectural dissertation. Quarterly Journal-Research Soffeh. 2006; 15(42): 64-85. Persian.
[6] Alalhesabi M, Norouzian Maleki S. Experience of design education in schools of architecture. Journal of Technology of Education. 2009; 3(4): 323-336. Persian.
[7] Farzian M, Karbasi A. Handcrafts-personal experience learning by doing in architectural design education. Honar-Ha-Ye-Ziba. 2014; 19(3): 87- 96. Persian.
[8] Saghafi MR, Mozaffar F, Moosavi SM.. Investigating the impact of DCIS teaching method (Direct collaboration of instructor and student) on the learning process of architectural design basics (Module І). Journal of Maremat and Me’mari-e Iran, Art University of Isfahan. 2015-2016; 5(10): 79-90. Persian.
[9] Hojat I. Education of architecture and values worthless. Fine Arts Magazine. 2003; 14: 63-70. Persian.
[10] Karimi Moshaver M. Relation between learning styles and student performance in architecture design studios. Bagh-e Nazar (Garden of Vision). 2012; 9(20): 3-12. Persian.
[11] Mozaffar F, Ekhlassi A. New approach to teaching of architecture design: A model based on combination of PBL and CAAD. International Journal of Engineering Sciences. 2009; 19(10-B): 119-128. Persian.
[12] Mahmoodi AS. Challenges of architectural design education in Iran. Honar-ha-ye Ziba. 2009; 12: 70-79. Persian.
[13] Saghafi MR. A holistic model for architectural education: Blending face-to-face and web-based learning environments. Journal of Technology of Education. 2015; 9(4): 253-263. Persian.
[14] Sharghi A, Ghanbaran A. Inspiration of nature in training of architecture. Journal of Environmental Science and Technology (JEST). 2012; 14(3): 107-118. Persian.
[15] Hodjat I, Ansari HR. Re-thinking architecture education studies based on high school education. Honar-ha-ye Ziba, Memarim va Shahrsazi. 2011; 44: 15-25. Persian.
[16] Mahdavinejad MM. Education of architectural criticism. Honar-ha-ye Ziba, University of Tehran. 2005; 23: 69-76. Persian.
[17] Shahidi MS, Bemanian MR, Yalpanian M. The role of research in the education process of architecture design. Hoviate Shahr. 2008; 2(2): 81-92. Persian.
[18] Faizi M, Khakzand M. Drawing diagrams as an aid to architectural design process. IJIEPM. 2009; 19(6): 1-11. Persian.
[19] Nadimi H. Apprenticeship method, a second view. Honar-ha-ye Ziba. 2011; 44: 27-36. Persian.
[20] Mozaffar F, Khakzand M, Changiz F, Farshadfar L. Collaborative design: The lost ring in architectural design education. Journal of Technology of Education. 2009; 3: 337-349. Persian.
[21] Khakbaz A. The challenges of cooperative learning in academic teaching. Journal of Research in Teaching. 2017; 5(2): 35-50. Persian.
[22] Nazidizaji S, Kesht-Kar Ghalati A, Parvizi R. Using narration in architecture education. Journal of Technology of Education. 2011; 2: 123-134. Persian.
[23] Mahmoudabadi AR, Nadimi H. A new step in architectural expression:The experience of utilization of caricature in the process of learning. Journal of Architecture and Urban Planning. 2015-2016; 15: 5-24. Persian.
[24] Mardomi K, Ebrahimi S. Playability, a design strategy for learning spaces. Scientific – Research Journal Iranian Scientific Association of Architecture & Urbanism. 2013; 1(5): 109-120.  Persian.
[27] Shekofteh M, Hodjati N. Playing-learning: A new method in educational system. Paper presented in the 2nd National Conference on the Development and Promotion of Educational Sciences, Psychology, Advice and Education inAssociation for the Promotion of Basic Sciences and Techniques, Tehran, Iran; 2016.  Persian.
[30] Gülay Taşçı B. Analyzing the Children-Architecture Studies and a Built Environment Education Program for Primary Schools (For Social Studies Curriculum. (doctoral Dissertation). Dokuz Eylül University, Natural and Applied Sciences Institute, İzmir; 2014.
[31] Çetin E. Tanımlar   ve   Temel   Kavramlar. In M.A.Ocak (Eds.), Eğitsel Dijital Oyunlar: Kuram, Tasarım   ve Uygulama (pp. 2-18). Ankara: Pegem Akademi; 2013.
[32] Garris R, Ahlers R, Driskell JE. Games, motivation, and learning: A research and practice model. Simulation & Gaming. 2002; 33(4): 441-467.
 [34] Radford, A. Games and learning about form in architecture. Automation in Construction. 2000; 9(4): 379–385.
[36] Lotts M. On the road, playing with LEGO, and learning about the library: The Rutgers Art Library Lego Playing Station, Part Two. Journal of Library Administration. 2016; 56(5): 499-525.
[39] Atashak M, Baradaran B, Ahmadvand M. The effect of educational computer games on students’ social skill and their educational achievement. Journal of Technology of Education. 2013; 7(4): 297-305. Persian [40] Mahdavinejad M. Creativity and innovative educational process in architectural design. Honar-ha-ye Ziba. 2005; 21: 57-66. Persian.

نامه به سردبیر

سر دبیر نشریه فناوری آموزش، با تواضع انتشار نامه های واصله از نویسندگان و خوانندگان و بحث در سامانه نشریه را ظرف 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و یا قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این شامل نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.

توچه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:


[1]نامه هایی که شامل گزارش از آمار، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب باشند، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد

[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود

[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد

[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند

[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود

[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.

[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.

CAPTCHA Image