فصلنامه علمی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

چکیده

پیشینه و اهداف: با وجود آن که در تاریخ آموزش و پرورش کشور به موضوع تربیت حرفه‌ای توجه شده است، درباره فلسفه تربیت حرفه‌ای به سند علمی معتبری برخورد نمی‌کنیم. به عبارت دیگر بررسی شواهد اولیه نشان داد که فلسفه تربیت حرفه‌ای در ایران به اندازه ارزش و حساسیتی که دارد مورد توجه قرار نگرفته است. برای مثال در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش صرفاً به طور کلی توجه به تربیت حرفه‌ای را مهم شمرده است. در یک نگاه کلی شاهد آن هستیم که در دوره‌های زمانی مختلف با تصمیمات لحظه‌ای مسئولان، تربیت حرفه‌ای فراز و نشیب های فراوانی داشته است. در این فراز و نشیب‌های عمدتاً بدون پشتوانه منطقی، گاه نظام تربیت حرفه‌ای با انتقادات تندی نیز از سوی برخی از صاحب نظران تعلیم و تربیت کشور مواجه شده است، از آنجا که روشن نبودن فلسفه تربیت و ابعاد مختلف آن، از جمله تربیت حرفه‌ای، یک خلاء در هر نظام آموزشی محسوب می‌شود، هدف این مقاله، شناخت فلسفه تربیت حرفه­ای و تبیین سیر تحول آن در ایران معاصر (از زمان تأسیس دارالفنون، تاکنون) است.
روش‌ها: جهت رسیدن به این هدف، محقق سعی نموده تا با رویکرد فلسفی و با روش تحلیلی استدلالی سیر تحول فلسفه تربیت حرفه‌ای در ایران معاصر را  مورد بررسی قرار داده تا ضمن بیان چالش‌ها و مسائل موجود به ارائه پیشنهادهای لازم در این خصوص بپردازد. برای تحقق این هدف، با بهره­گیری از روش تحلیل اسنادی، اسناد آموزش و پرورش مورد مطالعه قرار گرفته است.
یافته‌ها: بررسی مبانی فلسفی نظام آموزشی قبل و بعد از تأسیس جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد که روح حاکم بر فلسفه تربیت حرفه‌ای در نظام آموزشی ایران، متأثر از چند مشرب فلسفی شامل مکاتب، رئالیسم، پراگماتیسم، لیبرالیسم و ناتورالیسم و سودگرایی است که در برخی از مبانی ارزش­شناختی و معرفت شناختی، با فلسفه تربیتی اسلامی تفاوت دارند.
نتیجه‌گیری: به طور خلاصه بررسی مبانی فلسفی نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران نشان می­­دهد که روح حاکم بر فلسفه تربیت حرفه‌ای در نظام آموزشی ایران، متأثر از چند مشرب فلسفی است که در برخی از مبانی ارزش­شناختی و معرفت شناختی،  با فلسفه تربیتی اسلامی تفاوت دارند.  عمده­ترین این مکاتب، عملگرایی، لیبرالیسم و سودگرایی بوده است. بنابراین چنین استنباط می‌شود که برنامه ریزی و اجرای برنامه‌های تربیت حرفه‌ای با کاستی‌های فراوان همراه بوده است و با تداوم این وضع نمی‌توان به موفقیت این برنامه‌ها در آینده امید بست. چون هر نظام تربیت حرفه‌ای نیازمند فلسفه­ای است تا به کمک آن به سؤالاتی در زمینه چیستی و چرایی تربیت حرفه‌ای پاسخ‌های اساسی و بنیادین بدهد.
بر اساس پیش فرض مطالعه حاضر، تربیت حرفه‌ای کارآمد یکی از بنیادی‌ترین راه‌ها برای تحقق برخی هدف‌های هر نظام آموزشی است، و داشتن فلسفه روشن و چارچوب نظری معین برای تربیت حرفه­ای، یکی از نخستین اقدامات بنیادی در تحقق هدف تربیت حرفه‌ای کارآمد است. همان طور که در این پژوهش بیان شد، و مرور پیشینه نظری و عملی پژوهش در ایران نیز نشان می‌دهد، نظام آموزشی کشور به طور مشخص فاقد فلسفه اعلام شده تربیت حرفه‌ای بوده است. روشن نبودن فلسفه تربیت حرفه­ای، یک خلاء در هر نظام آموزشی محسوب می‌شود. روشن است که دارا بودن پشتوانه فلسفی به تنهایی کافی نیست، بلکه ثبات و سیاست­های مالی دولتی نیز می تواند به موفقیت طرح های تربیت حرفه‌ای کمک نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The evolution process of the vocational education philosophy in Iranian education system

نویسندگان [English]

  • A. Ghaffari 1
  • M.R. Ahanchian 1
  • A.A. Khallaghi 2
  • M. Naderi 1

1 Educational Sciences Department, Faculty of Education and Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

2 Department of Educational Sciences, Humanities at Shahid Rajaee Teacher Education University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Background and Objectives:Although the issue of vocational training has been considered in the history of education in the country, we do not come across a credible scientific document about the philosophy of vocational training. In other words, the study of preliminary evidence showed that the philosophy of vocational training in Iran has not been considered as much as its value and sensitivity. For example, in the Fundamental Document of Educational Change, it is only important to pay attention to vocational training in general. In a general view, we see that in different periods of time, with the momentary decisions of the officials, the training of professionals has had many ups and downs. In these ups and downs, mostly without logical support, the vocational education system has sometimes been sharply criticized by some education experts in the country. As the philosophy of education and its different aspects such as vocational education is not so clear, and it is considered as a vaccum issue system of education, the purpose of this article is to understand the evolution of the philosophy of vocational education in Iran (from the establishment of Dar-al-Fonoon, up to now).
Method and Materials: To achieve this purpose, the researchers have studied the evolution of philosophy of vocational education in contemporary Iran through a philosophical approach and via logical-analyzed procedure. This is done to express challenges and current issues as well as representing required suggestions related to the issue. To achieve this purpose, the relevant documents have been studied by evidence analysis method.
Findings: The study of philosophical foundation of education system in Iran before and after the stablishment of Islamic republic indicates that the sprite of ruling over the vocational education in Iran’s education system is affected by several philosophical streams including doctrines related to the realism, pragmatism, liberalism, naturlizm, and mercantilism which are different from Islamic education philosophy in some axiological and epistemological foundations.
Conclusion: In summary, the study of the philosophical foundations of the educational system of the Islamic Republic of Iran shows that the prevailing spirit of the philosophy of vocational education in the Iranian educational system is influenced by several philosophical associations that in some axiological and epistemological foundations with the philosophy of Islamic education. They are different. The most important of these schools were pragmatism, liberalism and utilitarianism. Therefore, it is inferred that the planning and implementation of vocational training programs has been associated with many shortcomings, and with the continuation of this situation, we can not hope for the success of these programs in the future. Because any vocational training system needs a philosophy to help it give basic answers to questions about what and why vocational training is. According to the present study, efficient vocational training is one of the most fundamental ways to achieve some goals of any educational system, and having a clear philosophy and a specific theoretical framework for vocational training is one of the first fundamental steps in achieving the goal of efficient vocational training. As stated in this study, and a review of the theoretical and practical background of research in Iran also shows, that the country's education system has clearly lacked the stated philosophy of vocational training. The lack of clarity in the philosophy of vocational training is a vacuum in any educational system. It is clear that having philosophical support alone is not enough, but also the stability and financial policies of the government can contribute to the success of vocational training projects.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Philosophy
  • Vocational Education
  • Iran education system
[1] The Supreme Council of the Cultural Revolution.The document of the fundamental development of the education of the Islamic Republic of Iran, Tehran: Secretariat of the Supreme Council of the Cultural Revolution; 2011.  Persian.
[2] Khallaghi AA. Theoretical model for vocatioal and economic education in the education system of the Islamic Republic of Iran: Drafting a National Education Document, Committee for Theoretical Studies, Secretariat of the Supreme Council of Education. Tehran: Ministry of Education; 2009. Persian.
[4] Chapel C. Teachers identistes new times. London: Routledge; 1998.
[7] Navidi A, Barzegar M. Assessment of technical and vocational education courses. Quarterly Journal of Educational Innovations. 2012; 42: 161- 181. Persain.
[8] Bagheri KH. Vocational Educatin in the context of Islam. Journal of the Howzeh and University. 1998; 14 & 15: 46-61. Persian.
[9] Ghasemi A. Impact of education on economic and social development. Journal of Social Sciences Issues of Iran. 1965; 30 & 31: 196- 200. Persian.
[10] Motahari M. A commentary on the economic system of Islam. Tehran: Sadra; 1989. Persian.
[11] Motahari M. Education in Islam. Tehran: AlZahra; 1983. Persian.
[12]  Cardan AM. Educational voters in the West. Tehran: Samt; 2002; Persian.
[13] Ahmadpour Daryani M. Entrepreneurship, Definitions, theories, patterns. Tehran: Pardis; 2000. Persian.
[14] Imani MN, Asheghi M, Azarakhsh T. Entrepreneurship. Tehran: Cultural Green; 2009. Persian.
[15] Sadri Afshar GHH. Modern Persian culture. Tehran: Word; 1994. Persian.
[16] Abtahi H, Kazemi, B. Efficiency. Tehran: Institute for Business Studies and Research; 1996. Persian.
[17] Roshani Zafranloo GHA. Amir Kabir and Dar Al Fonoun. Tehran: Tehran University; 1975. Persian.
[18] Adamiat F. Amir Kabir and Iran. Tehran: Kharazmi; 1976. Persian.
[19] Ziba Kaklam Mofrad, F. Comparative and comparative study of technical and vocational education in Iran and India. (doctoral dissertation). Tehran University, Tehran; 1985. Persian.
[20] Saffar Heydari Sabet, H. Comparative study of technical and vocational education in Iran and Japan. Tehran: Tarbiat Modares University; 1991. Persian.
[21] Marjanee B. Review and critique the foundations of epistemology of Vocational Education in Iran and compare it with the new epistemology of New Vocationalism. (doctoral dissertation). University of Tehran, Tehran; 2002.
[22] Jamalfar S. Vocational education; orientation and attitude of students in the education of East Azarbaijan, Tbriz: Education Department of East Azarbaijan Province; 1987. Persian.
[23] Seafi MR. The relationship of formal and technical vocational education with the employment of graduates from 1963 to 1999 in Markazi province. Arak: Ministry of Education of the Markazi province; 1992. Persian.
[24] Binaeian Sefid M. The relationship of formal and technical vocational education with the employment of graduates from 1984 to 1988 in the province Semnan. Semnan: Department of Education of Semnan Province; 1993. Persian.
[25] Karimi N. The relationship of formal and technical vocational education with the employment of graduates and graduates from 1984 to 1988 in West Azarbaijan province. Orumieh: Education Department of  West Azarbaijan Province; 1994. Persian.
[26] Nazari H. The relationship of formal and technical vocational education with the employment of graduates and graduates of 1984-1988 in Zanjan province. Zanjan: Education Department of Zanjan Province; 1993. Persian.
[27] Ghorban Hosseini M. Causes of not attracting graduates of technical and vocational schools in their respective occupations (master's thesis). Allameh Tabatabaee University, Tehran; 1995. Persian.
[28] Nawabakhsh H. Quantitative and qualitative indicators of the technical and vocational education of Isfahan province in the years 1983-1989, and the regional estimation of trainers in the first program (master's thesis). University of Isfahan, Esfahan; 1991. Persian.
[29] Takmil Homayoun GHH. The status of today's kardanesh. Look at Education Events. 1998; 9: 161-165.
[30] Attariyan N, Mohtashamipour M. Study of the status and factors related to the employment of graduate students Kardanesh in Khorasan province and Mashhad city. Mashhad: Education Department of Khorasan Province; 2004. Persian.
[31] Carl D. Dual system of vocational education of the Federal Republic of Germany. (Office of Scientific and International Cooperation of the Ministry of Education). Tehran: Ministry of Education; 2001.
[33] Khallaghi AA. Features of the Australian Technical and Vocational Education System, lessons on reforming Iran's technical and vocational education. Quarterly Journal of Educational Innovations. 2003; 5: 67-84. Persian.
[34] Mohammad Ali M, Sarraf H. Report on the current status of vocational education and education in Iran and some developed countries. Tehran: Office of Social Studies Research Center of the Islamic Consultative Assembly; 2009. Persian.
[35] The Supreme Council of the Cultural Revolution. Educational systems of the world. Tehran: Secretariat of the Supreme Council of the Cultural Revolution; 2010. Persian.
[36] Saffar Heydari Sabet H. Comparative study of technical and vocational education in Iran and Japan. Tehran: Tarbiat Modares University; 1991. Persian.
[37] Haeri AH. The first dreams of thinkers in Iran. Tehran: Amir Kabir; 1989. Persian.
[38] Motazed KH. Haj Amin alZarb and the history of trade and investment in Iran. Tehran: Janzadeh; 1990. Persian.
[39]Omid H. History of Azarbaijan culture. (Vol 1). Tabriz: Azarbaijan Culture; 1953. Persian.
[40] Students of Karaj Falahati Faculty). The Yearbook of Falahati Scientific Institutions of Karaj. Tehran: Faculty of Falahati Karaj; 1936-1937. Persian.
[41] Kasravi A. Constitutional History of Iran. Tehran: Amir Kabir; 1977. Persian.
[42] Khaghani A.). A Study of the developments in Iranian education. Tehran: Institute for Social Studies and Research, Faculty of Social Sciences and Cooperatives. 1973; Persian.
[43] Sedigh E. History of Iranian culture. Tehran: Tehran University. 1957; Persian.
[44] Vice-Chancellor for Technical and Vocational Education, Commercial and Vocational Education Office. Understanding the need for Education. Tehran: Ministry of Education; 1981. Persian.
[45] Sedigh E. Brief history of education. Tehran: Roshanaee; 1937. Persian.
[46] Plan and Budget Organization. The Law on the First Program of Economic, Social and Cultural Development of the Islamic Republic of Iran (1989-1999). Tehran: Islamic Consultative Research Center; 1989. Persian.

نامه به سردبیر

سر دبیر نشریه فناوری آموزش، با تواضع انتشار نامه های واصله از نویسندگان و خوانندگان و بحث در سامانه نشریه را ظرف 3 ماه از تاریخ انتشار آنلاین مقاله در سامانه و یا قبل از انتشار چاپی نشریه، به منظور اصلاح و نظردهی امکان پذیر نموده است.، البته این شامل نقد در مورد تحقیقات اصلی مقاله نمی باشد.

توچه به موارد ذیل پیش از ارسال نامه به سردبیر لازم است در نظر گرفته شود:


[1]نامه هایی که شامل گزارش از آمار، واقعیت ها، تحقیقات یا نظریه ها هستند، لازم است همراه با منابع معتبر و مناسب باشند، اگرچه ارسال بیش از زمان 3 نامه توصیه نمی گردد

[2] نامه هایی که بجای انتقاد سازنده به ایده های تحقیق، مشتمل بر حملات شخصی به نویسنده باشند، توجه و چاپ نمی شود

[3] نامه ها نباید بیش از 300 کلمه باشد

[4] نویسندگان نامه لازم است در ابتدای نامه تمایل یا عدم تمایل خود را نسبت به چاپ نظریه ارسالی نسبت به یک مقاله خاص اعلام نمایند

[5] به نامه های ناشناس ترتیب اثر داده نمی شود

[6] شهر، کشور و محل سکونت نویسندگان نامه باید در نامه مشخص باشد.

[7] به منظور شفافیت بیشتر و محدودیت حجم نامه، ویرایش بر روی آن انجام می پذیرد.

CAPTCHA Image