نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
2 گروه کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران
چکیده
پیشینه و اهداف: پیشرفت فناوری اطلاعات در زمینهی تکنولوژیهای قابل حمل، امکان توسعهی "یادگیری همهجا حاضر" را مهیا کرده است. یادگیری موبایل (یادگیری حاضر در همهجا)، محیط یادگیری جدیدی است که در آن یادگیرنده در سناریویی از دنیای واقعی، با امکان دسترسی به منابع آنلاین، از طریق ابزارهای قابل حمل و شبکههای بیسیم قرار میگیرد. از سوی دیگر، تکنولوژی واقعیت افزوده با قرارگیری در میانهی دنیای واقعی و دنیای مجازی و ایجاد محیطی که در آن اجزای مجازی در یک تعامل پویا با محیط واقعی پیرامون ترکیب شده باشد، به تکمیل دریافتهای حسی انسان از محیط کمک کرده است. تکنولوژی واقعیت افزودهی قابل حمل، با افزودن اجزای مجازی و اطلاعات به یک موقعیت فیزیکی مشخص، ابزار مناسبی برای افزودن محتوا به بازدیدهای میدانی است. چنین ابزاری میتواند با ایجاد موقعیت یادگیری خودکفا برای دانشجویان، فرآیند آموزشی استاد محور و غیر فعّال را به فرآیندی دانشجو محور و فعّال تغییر دهد. محیط یادگیری حاصل از ترکیب دنیای حقیقی و دنیای مجازی در ایجاد یک محیط یادگیری معتبر برای دانشجویان، موثر است. پژوهشهای متعدّدی کاربرد تکنولوژیهای مبتنی بر واقعیت افزوده را در زمینههای آموزشی مختلف مانند مهندسی، پزشکی، اکولوژی، علوم، هنر، تاریخ و ... مورد بررسی قرار دادهاند. این تحقیق، با هدف افزایش کارائی بازدیدهای متداول در آموزش دروس فنی رشتهی معماری، ابزاری مبتنی بر تکنولوژی واقعیت افزوده به کار گرفته است.
روشها:: این تحقیق از نوع کاربردی بوده و از روش تحقیق کمّی بهره گرفته است. شرکت کنندگان در این آزمایش تعداد 73 نفر از دانشجویان کلاس تأسیسات مکانیکی ساختمان در سال سوم کارشناسی رشتهی معماری بودند که بعد از مرحلهی اولیهی آموزش تئوری در کلاس و برگزاری پیش آزمون، به گروه آزمایشی (38 نفر) و گروه کنترل (35 نفر) تقسیم شدند. ابزارهای سنجش در این مقاله پیشآزمون، پسآزمون، پرسشنامهی پیشین و پرسشنامهی پسین بودند. روند اجرای این آزمایش در سه هفتهی متوالی در کلاس تأسیسات مکانیکی ساختمان، و در جهت ایجاد محیط یادگیری فعال، انجام گرفته است.
یافتهها: نتایج حاصل از بهکارگیری این ابزار از طریق پیش آزمون، آزمون پایانی و نظرسنجیها، نشان داده است که این ابزار کمک آموزشی مجهز شده به تکنولوژی واقعیت افزوده سبب افزایش میزان یادگیری دانشجویان از بازدید میدانی بوده است و در زمینهی ایجاد رضایت از رویکرد یادگیری و کسب اعتبار دانشی بیشتر برای بازدیدهای میدانی، از دیدگاه دانشجویان، نیز موثر بوده است.
نتیجهگیری: استفاده از تکنولوژی واقعیت افزوده و ایجاد تمرکز بر نکات با اهمیت در بازدیدهای میدانی، فرآیند آموزش و یادگیری را برای دانشجویان کاراتر و خوشایندتر کرده است. از دیدگاه دانشجویان، اعتبار دانشی فعالیت طراحی شده برای گروه آزمایشی، بیشتر از فعالیت طراحی شده برای گروه کنترل بود. ترکیب اطلاعات مربوط به ساختمان در یک نرم افزار ساده و قابل فهم موجب اعتبار دانشی برتر این روش بوده است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Functional measurement of a supplementary teaching system based on augmented reality technology for the course “building mechanical services and utilities” in architecture
نویسندگان [English]
- Sh. Valadi 1
- S. Alitajer 1
- H. Khotanlou 2
1 Architecture Department, Bu Ali Sina University, Hamedan, Iran
2 Computer Department, Bu Ali Sina University, Hamedan, Iran
چکیده [English]
Background and Objective:The advancement of information technology in the field of portable technologies has made it possible to develop omnipresent learning. Mobile learning (learning everywhere) is a new learning environment in which the learner is placed in a real-world scenario, with access to online resources, through portable tools and wireless networks. On the other hand, augmented reality has helped to complement human sensory perceptions of the environment by positioning them in the middle of the real world and the virtual world and creating an environment in which virtual components are combined in a dynamic interaction with the real environment. Portable augmented reality technology is a great tool for adding content to field visits by adding virtual components and information to a specific physical location. Such a tool can change the student-centered and inactive educational process into a student-centered and active process by creating a self-sufficient learning situation for students. The learning environment resulting from the combination of the real world and the virtual world is effective in creating a valid learning environment for students. Numerous studies have examined the application of augmented reality technologies in various educational fields such as engineering, medicine, ecology, science, art, history, etc. This study has used a tool based on augmented reality technology to enhance the efficiency of regular visits in teaching technical courses in the field of architecture.
Methods: This study is applied utilizing a quantitative research method. Participants included 73 students in the mechanical engineering course divided into experimental groups (38) and control group (35) after an initial theoretical training and administering pre-tests. The instruments in this study were tests and questionnaires. The experiment took place over a three-week period creating an active learning environment.
Findings: The results of the study show that the application of the AR supplementary teaching tool contributes to enhance the students’ learning through the field visits and it is more effective than field visits in order to provide the satisfaction of learning approach and higher scientific validity from the students’ point of view.
Conclusion: The use of AR technology and the focus on important points in field visits have made the teaching and learning process more efficient and enjoyable for students. From the students' point of view, the knowledge credibility of the activity designed for the experimental group was higher than the activity designed for the control group. The combination of building information in a simple and understandable software caused valid and superior knowledge.
کلیدواژهها [English]
- Architecture Education
- Augmented Reality
- Building Mechanical Services
- Field Visit
- Active Learning
COPYRIGHTS
©2020 The author(s). This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY 4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, as long as the original authors and source are cited. No permission is required from the authors or the publishers.
ارسال نظر در مورد این مقاله