نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده مهندسی زراعی و عمران روستایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
چکیده
پیشینه و اهداف: با توجه به نقش و اهمیت هنرستانها و مراکز آموزش کشاورزی در تشکیل هرم اشتغال بخش کشاورزی و مسائل و مشکلاتی که این مراکز در وضعیت موجود با آن مواجه میباشند، نشان میدهد، آسیبشناسی این مراکز میتواند نه تنها به بهبود وضعیت آموزشی کمک نماید؛ بلکه با شناسایی عوامل و عناصر مؤثری که موجب تقویت و بهبود آموزش در این هنرستانها و مراکز آموزشی میشود، میتوان زمینههای لازم را برای بهبود کیفیت فراهم نمود تا این مراکز قادر باشند دانشآموختگانی تربیت نمایند که هم مهارت و تخصص لازم را داشته باشند و هم بتوانند جذب بازار کار شوند. ولی مطالعات صورت گرفته در راستای آسیبشناسی هنرستانها و مراکز آموزش کشاورزی نشان داد که علیرغم آسیب شناسیهای صورت گرفته از زوایای گوناگون، هیچ یک از پژوهشگران به آسیب شناسی و بررسی و مقایسه دیدگاه دو گروه هنرجویان، آموزشگران و مدیران که موضوع مهمی است، نپرداختهاند. این پژوهش با هدف آسیب شناسی هنرستانها و مراکز آموزش کشاورزی استان کرمانشاه، بعنوان یکی از قطب های کشاورزی، از دید هنرجویان، آموزشگران و مدیران انجام گرفت.
روشها: این پژوهش از نظر رویکرد کلی، از جنبه ماهیتی (هدف) کاربردی و از جهت گردآوری دادهها توصیفی و به روش پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق را هنرجویان (2800N=)، آموزشگران و مدیران هنرستانها و مراکزآموزشکشاورزی (210N=) تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان شامل 338 نفر هنرجو بود که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای گزینش شدند. آموزشگران و مدیران نیز با توجه به تعداد آنها سرشماری شدند. به منظور گردآوری دادهها در پژوهش از پرسشنامههای دو بخشی استفاده شد که بخش اول شامل ویژگیهای فردی و بخش دوم شناسایی آسیبهای هنرستانها و مراکز آموزش کشاورزی از دیدگاه هنرجویان، مدیران و آموزشگران ( 42گویه) با استفاده از طیف لیکرت با دامنه (1تا5) بود. همچنین بر حسب ضرورت و به منظور کسب اطلاعات تکمیلی از مصاحبه با مدیران و مشاهده نیز استفاده شد.
یافتهها: مهمترین آسیبهای هنرستانها و مراکز آموزش کشاورزی از دید هنرجویان عدم تناسب محتوا با نیاز بازار، ساختارآموزشی انعطاف ناپذیر، تنوع کم مطالب، زیاد بودن حجم دروس عمومی و به روز نبودن اطلاعات معلمان میباشد. آموزشگران و مدیران نیز مهمترین آسیبهای این مراکز را ساختار آموزشی انعطافناپذیر، کوتاه بودن طول دوره آموزشی، تنوع کم مطالب، جذب بیشتر هنرجویان از نواحی شهری و عدم آشنایی با کشاورزی، تجهیزات نامناسب بیان نمودند، که هر دو گروه در مواردی مانند انعطاف ناپذیر بودن ساختارآموزش و برنامهریزیهای از بالا به پایین، تنوع ناکافی و کم مطالب اتفاق نظر دارند. میتوان گفت سازوکارهای اداری خشک، برنامههای دیکته شده از بالا به پایین بدون توجه به نیازهای بازار کار و غیر قابل انعطاف بودن این برنامهها از جمله مسائل و آسیبهای جدی است که بر سر راه مراکز آموزشی و هنرستانها قرار دارند. همچنین از آنجا که در رشتهها و بخشهای مختلف کشاورزی گستردگی و تنوع زیادی وجود دارد میتوان عدم تنوع و ناکافی بودن مطالب را به عنوان یک آسیب مورد توجه قرار داد تا زمینهها و شرایطی فراهم گردد که به منظور ایجاد تخصص و مهارت فراگیران تنوع و گستردگی مطالب با توجه به رشتهها و بخشهای مختلف کشاورزی حفظ گردد.
نتیجهگیری: برنامهریزان و اعضای هیأت علمی به منظور کاهش آسیبها میتوانند تنوع و گستردگی مطالب را با توجه به رشتهها و بخشهای مختلف کشاورزی ایجاد نمایند. توجه بیشتر به آموزشهای عملی، برنامهریزی از پایین به بالا و از سطح هنرستانها مورد توجه قرار گیرد. همچنین ایجاد تفاهمنامه همکاری با بخشهای مختلف صنعتی و فعالیت هنرجویان در این بخشها می تواند در کسب مهارت و تخصص در آنها مؤثر باشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Pathology of vocational agricultural training centers from the perspective of students, administrators and trainers
نویسندگان [English]
- M. Taghibaygi
- B. Khosravipour
Department of Agricultural Extension and Education, Faculty of Agricultural Engineering and Rural Development Engineering Agricultural Sciences & Natural Resources University of Khuzestan, Molasani, Iran
چکیده [English]
Background and Objectives: The role and importance of agricultural vocational schools and training centers in forming the educated human resources needed in agriculture and the issues and problems that these centers face in the current situation are matters to be taken into consideration. It all shows that the pathology of these centers can not only help improve the prevailing situation, rather, it is possible to provide the necessary backgrounds for quality improvement in education by identifying the effective factors and elements that strengthen and improve it. Doing so these centers will be able to train students who have both the necessary skills and expertise to be able to enter the job market. A literature review on the pathology of vocational training schools and centers in agriculture revealed that despite many research studies conducted viewing the matter from diverse set of perspectives, none of them tended to study the non-functionality (flaws) of these centers from the viewpoint of two groups involved in the learning process, 1- students and 2- educators and managers. This study was conducted with the aim of pathology of agricultural vocational schools and training centers in Kermanshah province, as one of the agricultural hubs in Iran, from students’, educators’ and managers’ perspective.
Methods: Generally stating, this study is applied in terms of its nature, and uses descriptive survey method in terms of data collection. The statistical population of the study consists of students (n=2800), and educators and managers (n=210). The sample based on Krejcie and Morgan table consists of 338 students who were selected by stratified random sampling. Teachers and administrators are selected according to their population number. To collect data, a two-part questionnaire was used, the first part including questions on individual characteristics of study subjects and the second part identifying the damages of agricultural vocational schools and training centers from the perspective of students, educators and managers (42 items, using Likert-type scale, ranging from 1 to 5). Interviews with managers and observations were also used as needed to obtain additional information.
Findings: According to students, the most important flaws of agricultural vocational schools and training centers are the incompatibility of curriculum content with market needs, inflexible educational structures, low diversity of curriculum content, large number of general education courses and lack of up-to-date teachers. Educators and managers also stated that the most important flaws of these centers are inflexible educational structures, time-limit problems with courses duration, low diversity of curriculum content, accepting more students from urban areas and their lack of familiarity with agriculture and inappropriate equipment. Both groups agree on issues such as the inflexibility of the educational structures, top-down curriculum planning and lack of adequate diversity of content. To sum up, The most important flaws of these centers include 1- executive and educational shortcomings, 2- lack of a good planning, 3- lack of interorganizational communication system, 4- environmental barriers, 5- individual and motivational problems, 6- lack of proper evaluation and 7-governmental obstacles.
Conclusion: In order to reduce damage, scholars and faculty members can develop a wide variety of materials well-suited for different branches in the field of agriculture. Additionally, more attention should be paid to practical training (in-field education) and development of a well-planed bottom-up curriculum for vocational schools. Also, establishing a memorandum of understanding and agreement between these centers and various industrial sectors in agriculture, and students’ participation in these sectors can be effective for them in gaining required skills and expertise of the field.
کلیدواژهها [English]
- agricultural school
- agricultural training center
- Damage
- Kermanshah Province
COPYRIGHTS
©2020 The author(s). This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY 4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, as long as the original authors and source are cited. No permission is required from the authors or the publishers.
ارسال نظر در مورد این مقاله