فناوری های آموزشی نوظهور
اسمعیل علی سلیمی
چکیده
پیشینه و اهداف: آیندهی ناپایدار و پیچیدهای که توسط روند های جهانی، فناوریها و پیشرفتهای تکنولوژیکی در حال شکل گیری است، درک عمیق انقلاب چهارم صنعتی و فناوریهای آن را ضروری می کند. امروزه، همه گیری کوید 19 نیز پیشرفت فناوری را به ویژه در حوزهی آموزش تسریع کرده و بر بخشهای مختلف زندگی بشر تأثیر گذاشته است به گونه ای که حوزهی ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: آیندهی ناپایدار و پیچیدهای که توسط روند های جهانی، فناوریها و پیشرفتهای تکنولوژیکی در حال شکل گیری است، درک عمیق انقلاب چهارم صنعتی و فناوریهای آن را ضروری می کند. امروزه، همه گیری کوید 19 نیز پیشرفت فناوری را به ویژه در حوزهی آموزش تسریع کرده و بر بخشهای مختلف زندگی بشر تأثیر گذاشته است به گونه ای که حوزهی آموزش، به ویژه، یک تغییر سریع از یادگیری سنتی به سکوهای برخط را تجربه کرده است. این پژوهش به بررسی اثرات و پیامدهای فناوری متاورس، در مقابله با چالشهای غیرمنتظرهی آینده میپردازد. هدف اصلی این مقاله بررسی این موضوع است که آیا فناوریهای واقعیت گسترده، به عنوان یکی از اجزای سازنده ی زیست بوم متاورس، می توانند بر آموزش عالی آینده تأثیر بگذارند و آیا فناوری متاورس قادر است باعث ارتقاء کیفیت آموزش در آینده شود.روشها: تحقیق کیفی حاضربا هدف یافتن درک جامعی از موضوع تحقیق با بهرهگیری از دیدگاه ها و تجربیات شرکت کنندگان صورت گرفت. برای دستیابی به این هدف، ۶۳ شرکت کنندهی ایرانی مرد و زن، شامل اساتید رشته زبان انگیسی، دانشجویان رشتهی زبان انگلیسی، متخصصان تکنولوژیهای آموزشی و آینده پژوهان حوزه علم و فناوری به صورت هدفمند با روش گلوله برفی از سازمان ها و موسسات آموزشی مختلف در شهر تهران انتخاب شدند. داده ها ازطریق دو روش مصاحبه و روایت-پژوهی جمع آوری شد. جمع آوری دادهها تا دستیابی به اشباع ادامه یافت که منجر به انتخاب ۲۵ شرکت کننده برای مصاحبهها و ۳۸ شرکتکننده برای روایت-پژوهی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، محقق از روش تحلیل مضمون شامل کدگذاری باز، کد گذاری متمرکز و کد گذاری محوری استفاده کرد.یافتهها: تجزیه و تحلیل یافتههای تحقیق حاضر نشان داد که فناوری متاورس نقش بسیار مهمی در زمینهی آموزش دارد. درنتیجهی تجزیه وتحلیل دادهها چهاردسته مضمون اصلی شناسایی و استخراج شدند: 1) تجارب توانمند: واقعیت توسعه یافته، حس غوطه ور شدن، حضور و عاملیت را افزایش می دهد، 2) قدرت فراگیر: واقعیت توسعه یافته، باعث افزایش لذت، علاقه، انگیزه و خودکارآمدی می شود، 3) کاوش در مرزهای ادراک: واقعیت توسعه یافته، توهم مالکیت بدن و تجسم را در محیط های مجازی ایجاد می کند، 4) دگردیسی خود: واقعیت توسعه یافته، نگرش ها، رفتارها، شناخت و فیزیک افراد را متحول میکند. این دسته بندیها به وضوح تأثیر فناوری واقعیت توسعه یافته را بر آموزش عالی آینده نشان میدهند. درک مزایای گنجاندن متاورس در آموزش، میتواند محیطهای جذاب و فعالتری را در فضای آموزش عالی فراهم کند.نتیجهگیری: نتایج این مطالعه کاربردهای مهمی برای سیاستگذاران، اساتید، مربیان، مدیران، رهبران، دانشجویان، دست اندرکاران و تمامی ذینفعان آموزش عالی دارد و باعث افزایش بینش در مورد روندهای جهانی، فناوریها، فناوریهای نوظهور، نوآوریها و پیشرفتها و چگونگی تاثیر آنها درشکل دهی آیندهی آموزش می شود. با توجه به پیشرفت های سریع در فناوری و به ویژه تأثیر بیماری کووید 19 در آموزش، پذیرش این فناوریها و ایجاد تغییرات لازم برای بهبود کیفیت آموزش بسیار مهم است. امید است که این تحقیق منبعی قابل اعتماد و انگیزه ای برای مطالعات آتی در زمینه آموزش و تحول نظام آموزش عالی آینده کشورمان باشد.
